Categorie archief: Gedichten

Nieuw gedicht

Taal tonen

 

Ze praat niet zomaar, ze

praat als bloed

dat zuurstof met zich meedraagt

als brandstof voor het hart

 

haar woorden zijn niet slecht

gekozen, niet in haar mond gevallen

uit het niets, ze

dragen haar boodschap, haar

 

vragen en opmerkingen, als kristal

zo zuiver, breekbaar ook, ze

doet geen concessies, glas is

haar te dun, toonloos ook

 

en wie haar goed beluistert,

het oor gericht op zoveel waarheid,

kan alleen maar meezingen op haar

tonen, of mee neuriën

 

tot haar taal zich heeft vastgezet en

resoneert, rest slechts

het zorgvuldig luisteren

om te begrijpen

.

kg

Annemieke Schwengle – van Heiningen

29 juni 1972 – 10 oktober 2015

.

 

Voor Annemieke

 

Mijn lieve kleine, lieve

kleinste, jongste, blondste

liefste zusje

 

Je knuistje, je bolle wangen

mijn vinger in je kleine

vuistje, grijp je vast

 

de wereld komt in stormen

vlagen wind en donkere

luchten en regen die reinigt

 

kinderen brengen je stof

tot nadenken, schenken je

onvoorwaardelijk lief en leed

 

leven overkomt je,

overstroomt je en leidt je

naar waar je bestemming ligt

 

waar jij bent doven nimmer

vlammen,  in ons hart dat van

jouw bestaan af weet

 

IMG_1369

 

Nieuw gedicht

Genoeg ruimte

.

Omdat het alweer te lang geleden is dat ik hier een gedicht van mezelf heb geplaatst, vandaag een nieuw gedicht van mijn hand met de titel ‘Genoeg ruimte’

 

Genoeg ruimte

.

Dat met je haar doen

en dan weer anders.

.

Je mondvol vragen. Je slikt ze

in, laat me raden. Vraagt naar de

bekende weg en toont me nieuwe.

.

Wie raadsels maakt leeft

eenvoudig. Wie geen antwoorden

heeft, zoekt andere wegen.

.

Ik hou je vast in een omhelzing

langer dan gemakkelijk

aanvoelt, om door te dringen.

.

Samen kan ook los van

elkaar. Afstand lijkt dan een

verwijdering, er is genoeg

ruimte onder mijn huid voor twee.

.

The back view of a couple embracing at the beach. No visible faces showing. Black and white image.

Lente

Gedicht uit mijn laatste bundel

.

Hoewel nog volop zomer, vandaag een gedicht uit mijn laatste (papieren) bundel ‘Zoals de wind in maart graven beroert’ (nog steeds voor een spotprijsje bij mij te bestellen € 10,- geen verzendkosten). Het gedicht is getiteld ‘Lente’en ik heb het een paar lentes geleden geschreven.

.

Lente

.

Waar tussen kastanjes en eiken

grondig het hoofd wordt geschud,

een grijze jas afgelegd,

glijden warm voedende stralen binnen

in hoofd en nest

.

de eerste muggen rond de regenton,

razernij nog in het verschiet

nachten die zich steeds vroeger

prijsgeven aan de ochtendzon

.

wortels van elastiek die zich vastzetten

in de zwetende klei, op zoek naar ruimte

.

daar meen ik in de luchtdans van de

pimpelmezen een bijenvolk te herkennen

de vorige zomer indachtig

.

lentetuin

Plaats delict

Nieuw gedicht

.

Zittend op een krukje in een damesmodezaak, wachtend op mijn familie, schreef ik het volgende gedicht.

.

Crime scene

.

De plaats delict

Kraakhelder zaad, verraad door

keihard blacklight dat feitelijk

paars kleurt. Drie peuken (misschien

joints, moeilijk te zeggen) kleven vast

aan een schoteltje – Gebr. Brouwers Vleeschhouwers –

ernaast twee Johnny Walker Black ( 1 halfvol, 1 leeg)

.

Het vergrijp

Robijndonker bloed sijpelt traag van

de rand van een roestvrijstalen stoel

In de beige-bruine ribfluwelen bank

tekent zich een Rorschachvlek van ongekende

schoonheid (zonsondergang – blondines –

Ferrari Testarossa)

.

Het wapen

Van een wapen echter – een mes wellicht –

geen spoor, tenzij de Elvispop

zingt ‘I got stung”(zou ie dan toch..?)

Geen stomp voorwerp, niets om je

nagels aan te vijlen, no icepic

.

Het slachtoffer

Waar een slachtoffer ontbreekt verschijnen

geen tranen of weduwen in ’t zwart

Verwachtte witte lijnen worden slechts

een donkere vlek, een ziel die ging

markeert iets van een gebeurtenis

.

crime scene

crime scene 2

Nieuw gedicht

Dementia

.

De laatste tijd is van gedichten schrijven eigenlijk niet veel gekomen. Werk en hobby (poëzie) vergde zoveel tijd dat het schrijven van poëzie er een beetje bij hing. Toch heb ik recent nog een gedicht geschreven Het is getiteld ‘Dementia’.

.

Dementia

 

Met een hoofd  leeg aan woorden, met slechts

zicht op nu, is het lastig formuleren.

Want waar de taal haar grenzen toont, steeds

vaker niet thuis geeft, lijken zinnen gesproken in

geheimtaal, gezichten verstopt en namen niet bestaand.

 

Het nu eindigt bij het verste punt van dát

wat gezien wordt, daar achter en nog verder

geen bekend terrein, zelfs geen vermoeden.

Laat staan een idee. Daar achter blijkt dan ook

telkens een onbekende wereld, in onbekende woorden.

.

Brain disease with memory loss due to Dementia and Alzheimer's illness with the medical icon of an autumn season color tree in the shape of a human head and brain losing leaves as a concept of intelligence decline.

Brain disease with memory loss due to Dementia and Alzheimer’s illness with the medical icon of an autumn season color tree in the shape of a human head and brain losing leaves as a concept of intelligence decline.

Als Atlas

Zichtbaar alleen

.

De bundel ‘Zichtbaar alleen’ die ik in 2008 publiceerde samen met fotograaf Ruben Philipsen mag zich nog altijd in een zekere belangstelling verheugen. Nog jaarlijks worden er exemplaren verkocht. Waarschijnlijk komt dit door de tijdloze foto’s en gedichten in combinatie met de uitvoering van de bundel, kwalitatief hoogstaand en met veel aandacht gemaakt.

Met enige regelmaat krijg ik ook nog de vraag om nog eens iets uit deze bundel te plaatsen. Vandaar vandaag het gedicht ‘Als Atlas’.

.

Als Atlas

.

Hoe vaak heb je het licht gezocht

de last gedragen, als Atlas

het hoofd gebogen

onder het gewicht van je verlangen

naar antwoorden en richting

.

Je tartte verstandige inzichten

revolteerde, bestormde, verloor

.

Gedwongen tot het einde

de last te dragen

de schoonheid en vrijheid

aanschouwend

als te begeren

maar onbereikbaar

.

.

Een exemplaar kopen van ‘Zichtbaar alleen’? Dat kan, mail me of reageer op dit bericht.

.

2015-04-29 11.49.50 HDR

ZA

Gedicht

Nieuw gedicht

.

In een notendop

.

Het zaadje dat ik plantte

en zorgvuldig water gaf

groeit nu naar de zon

maar steeds verder van mij af

Small plant in a nutshellnutshell

 

Het is stil

Gedicht

.

.

Het is stil

 

In mij, zoals het stil is

 

In het oog van een tornado

of hoe het voelt nadat

de dood getemd is

 

De wonderbaarlijke stilte

in de arena, na de onvermijdelijke

acceptatie van een nederlaag

 

Het woordeloos begrijpen in

stille aanwezigheid, een generale

pauze in een nieuw muziekstuk

 

Zo is het stil in mij

Nieuw gedicht: De wandeling

Liefdesgedichten

.

Als alles goed gaat (en waarom ook niet) komt zeer binnenkort mijn nieuwe E-bundel uit met liefdesgedichten met als titel XX-XY bij MUG books. Uiteraard is ook deze titel (net als Winterpijn) gratis te downloaden van de site van MUG books.Het zal een kleine bundel worden maar hier alvast een voorproefje van een nieuw gedicht De wandeling.

.

De wandeling

 

In het open veld kom je

ons niet tegen, we praten

over wandelen, hoe dat is

en zou kunnen zijn.  Maar

 

wandelen dat doen we

nooit. Je kunt je afvragen

wat belangrijker is,

het doel of de wandeling

 

er naar toe. Wandelen is ook

niet meer dan van A naar B en

weer terug naar A. Zou het

dan toch de reis zijn, de wandeling

 

die tot nadenken zet, ons doet

verpozen, laat verlangen naar

meer of juist een excuus is

tot innig inactief beschouwen

.

lovers

Foto: Mandy Frediani