Rosalie Vogelaar

.

Afgelopen zaterdag was de grote finale van de AMAI awards. Vorig jaar had ik zitting in de vakjury (met o.a. Maud Vanhauwaert, Kluun, Ingmar Heytze) toen Jasmijn Lobik werd gekozen tot winnaar. Helaas kon ik er zaterdag niet bij zijn maar de winnaar (en de organisatie) verdient het om hier in het zonnetje gezet te worden. De winnaar bij de vakjury is Rosalie Vogelaar (Instagram account @gedichtenvanrosalie) met haar gedicht ‘Sound effects’. De jury van de vakjuryprijzen van de AMAI 2024bestond dit jaar uit: Vrouwkje Tuinman (voorzitter), Joost Oomen, Iris Penning, Erik Jan Harmens, Jasmijn Lobik, René Oskam en Yke Schotanus. Uit ruim 2.400 inzendingen hebben zij het beste gedicht en de beste quote van Instagram van 2023 gekozen.

In het juryrapport schrijft de jury over ‘Sound effects’:  In dit gedicht gebeurt er niet veel qua vormgeving. De rose achtergrond (misschien verwijzend naar de accountnaam?) kwam voor in alle inzendingen van deze dichter. En ook dit gedicht heeft een wat opsommende, herhalende structuur. Toch is hier meer aan de hand. Het gedicht spreekt meteen aan, maar geeft zich niet meteen prijs. Een van de juryleden merkte op dat ze nog nooit zo lang zo leuk over een gedicht had gepraat. Er zijn dan ook meerdere regels die vragen oproepen, die schuren. Om te begrijpen waar de ‘hoofdpersoon’ in de voorlaatste strofe vandaan komt, moet je zien dat dit gedicht erom draait dat mensen hun leven leven alsof ze in een film zitten. Quod non. Er is geen achtergrondmuziek.

.

Sound effects

.

Er klopt maar weinig van. Niemand drinkt zijn wijn in stilte.

Niemand zit op een terras zonder last van uitlaatgassen, toeters gaan

door merg en been. Mensen eten vettig brood, worden doof in metro’s.

.

Niet ieder gezicht kust met rode lippenstift of rookt een sigaret in

een pijpje opgezet. Niet elke zin verleidt, niet ieder lijf beweegt

alsof leven geen moeite kost. Ook hier gaan mensen dood.

.

Je weet het heus wel. In een ligbad ontspan je niet, ook niet in hotels.

Je nek vloekt ziektes, kronkelt zich weer recht, maar de lach van de

hoofdpersoon verraadt nul gevecht, dus je doet het toch opnieuw.

.

Stap niet in de Thalys, reis af niet naar romantiek.

Op plaats van bestemming is geen achtergrondmuziek.

.

                                                                                                                                                                                             Rosalie Vogelaar is degene in het midden