Hervé Deleu

.

Gisteren kreeg ik via de post de nieuwste bundel van Hervé Deleu (West Vlaanderen 1947) toegestuurd ‘De geur van de maan’ met daarin een persoonlijk woord van de dichter. Ik heb Hervé leren kennen nadat hij de eerste Ongehoord! poëziewedstrijd had gewonnen. Een bijzondere vriendelijke en aimabele man en een dichter van formaat. Hervé had al een aantal bundeltjes in eigen beheer uitgegeven waarover ik reeds schreef op 1 december van het vorig jaar.

Nu dus een nieuwe bundel uitgegeven door Marcel Vaandrager, collega dichter/organisator, bestuurslid van Ongehoord! en nu dus ook uitgever. De bundel oogt heel mooi, heeft een harde kaft met een illustratie van Godelieve Baetens, bevat 50 gedichten waaruit de veelzijdigheid van Hervé blijkt waaronder ook het winnende gedicht ‘In de ochtendfile’. Veel gedichten hebben de liefde als onderwerp, de liefde voor zijn vrouw Lut aan wie het boek is opgedragen en de liefde voor het leven.

Hieronder een gedicht uit deze mooie nieuwe bundel.

.

De volmaaktheid van het ogenblik

.

Met de avond

licht het raam op aan de overkant

.

Een vrouw met ontblote boezem

schudt langzaam haar haren los

alsof zij in mij

de weerschijn ziet

van haar goddelijk gelaat

om dan met gespreide armen

als in een omhelzing

trefzeker de gordijnen te sluiten.

.

Er welt geen traan

in mijn ogen

maar ik ween om haar schoonheid

.