Ongehoord! Poëzieprijs 2014

De tweede prijs in de Ongehoord! Poëziewedstrijd 2014 was voor het gedicht ‘Hoe stil toch steeds de lente komt’van Martin Aart de Jong. De jury schrijft in haar juryrapport over dit gedicht:

Ieder jurylid had dit gedicht uit de zee van inzendingen individueel reeds opgevangen en genoteerd in zijn eigen persoonlijke top drie. Dit gedicht, met zijn prachtige cadans en mix van scheppingskracht en humor, was vanaf het begin al verzekerd voor een notitie in de algemene jury top drie. Slechts één gedicht vonden wij nog net iets beter dan deze, maar weet dat er over dit gedicht ook uitvoerig gesproken is.
De tweede plaats van de Ongehoord Poëziewedstrijd 2014, gaat met veel aanzien naar het gedicht Hoe stil toch steeds de Lente komt van Martin Aart de Jong.

.

Hoe stil toch steeds de lente komt.

Wanneer het ongehoord orgasme van mijn buurvrouw

klinkt weet ik dat het weer zondagochtend is. De liefde

in vol bedrijf. Het duurt een uur dan is de klus geklaard.

De buurman staat op het balkon en rookt een sigaret.

Rook kringelt naar de wolken. Zo komt alles op zijn plek.

Het is de regelmaat die leven zinvol maakt. Zij slaat haar

badjas om. De kraan loopt. Is het gek dit op te schrijven

nu de wereld traag ontwaakt uit een warme winterslaap?

Vogels breken stilte met gezang. Ze fluiten langs de huizen

die zich rij na rij hebben opgesteld in de stad. Je moet wat

met je leven doen. Uitbloeien als een paardenbloem, zaad

verspreiden op de lentewind. De straat gevuld met stemmen.

De lucht is vol met pluizenbollen die zich zacht en stil

traag dansend verspreiden over de dansvloer van de stad.

.