Site-archief
Nieuw gedicht
Eindelijk
.
Ik weet het, het is alweer te lang geleden dat je hier nieuw werk kon lezen. Nu kan ik aankomen met redenen als; geen inspiratie, druk, druk, druk, andere zaken waar de tijd aan besteed moest worden etc. Allemaal waar maar nu dan toch een nieuw gedicht.
.
.
Het Darwin effect
.
Wat moet hij gedachthebben
het zicht op al dieschildpadden
en vogels
daarna dat boek en detijd
die volgde
.
hoe kon hij ermee leven
of ´zijn´ denk ik in zijnplaats
want is leven niet voor
zij die sterfelijk zijn
.
was er een moment
dat hij inzag
dat het onomkeerbaar was,
zich erbij neerlegde
.
en zou hij dan
in al zijn vertwijfeling,
of twijfelde hij niet?
ook denken
oh god!
.
Nieuw gedicht
<!– /* Style Definitions */p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:NL; mso-fareast-language:NL;}@page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;}div.Section1 {page:Section1;}–>
Timewarp
Soms heeft poëzie tijd nodig,
en soms komt het dan toch nog.
.
Inretrospectief bekeken
Het verlaten laat niet los
net zomin
als het verlaten zijn
het schuurt de grens
van toelaten en vergeten glad
laat haakjes en ogen
achter zonder te weten
waaraan je vast
blijft zitten, aan blijft
hangen en wurgen
laat de herinnering
achter in de leegte
van daarna
en laat niet los, nooit
los
.
Nieuw gedicht
Laureaat gedicht Kronkelprijs 2010
Jong
.
In Vespablik uitlatenwalm
staan hangen zij aan zij
op het eilandplein van
de leegte, de gel omhangen
streng gecontroleerde
kleding voorgeschreven
XX en XY hormonen
.
Taalevoluties in werking
brengen zij hun opstand
tot stand, want nee is soms
ja maar meestal niet
of vet
.
In onbegrepen roedels jacht
maken de voorste de dienst
de dieners vervullen de taak
van verveling geen sprake
.
In zwak licht van tafellantaarns
wordt de mis opgediend
in verering van anders nieuw
en wordt geschiedenis
geschreven verlaten
.
.,,
Nieuw gedicht
Volkstuin
Een niet zo heel nieuw gedicht (geschreven deze zomer), maar nieuw voor dit web-log en nog niet eerder gepubliceerd.
.
Volkstuin
Daar ligt een been, een hak
gezet in verse aarde
omwoeld door veel
te grote handen, zorgvuldig
ingezaaid
.
Kraaien maken deze
tuin tot speelveld
geen eerbied voor noeste
arbeid, jong leven, paal
en perk
.
En de zon brandt
hevig het verlangen naar
regen, verwijder dat
plantje want het is
onkruid
.
In al haar schoonheid
ongewenst
.
,.m..
Voorstelling
Voorstelling
.
Achter de roodrobijnen gordijnen
laat de leegte zich kennen
als nederlaag terwijl we vallen
.
nu, ligt het leven ons
aan de voeten met uitzicht op
niets geen film van ons leven
.
laat staan een flits in het
voorbijgaan, met de wind in het
haar kijken we de volle zaal aan
.
met de nek, in stille monologen
spreken we niets uit dat kan
kwetsen in gloedvolle tegenspraak
.
met onszelf, de landing als
verwacht vol in de remmen
van lusteloze aktes waarin
geen pauze op applaus
.
Inspiration does exist, but it must find you working*
Nieuw gedicht
* Pablo Picasso
Zoals gebruikelijk komt inspiratie met golven..
Vandaar, alweer, een nieuw gedicht.
/
Mijn schuldige handen
Je vleugels heb je
uitgeslagen, je hoofd
geopend en vol
laten lopen met
verse, vluchtige
indrukken
laat de lente komen
in een zachte bries
van onschuldig nieuw
leven
mijn ogen zijn niet meer
op jou gericht
schuldige handen nu gebonden
op mijn rug
ook van een afstand
maak je fouten
– zoals dat hoort –
en leg je de eerste steen
van de rest
van je leven
zet mijn schuldige handen
aan het werk, laat ze,
niet meer los
.
Belofte
Nieuw gedicht
Soms hoor je ergens een zin, achteloos uitgesproken en die blijft dan hangen. En daar is dit gedicht uit ontstaan.
Belofte
.
“We kunnen ook een kamer nemen”
Even achteloos als expliciet, woorden
plakten beloften aan de binnenkant
van mijn hoofd
.
even was daar de dag vooruit
nagenietend van, nog niets
eigenlijk, van beroering in
schijnbaar terloops uitgesproken
woorden
.
onrust verkende ver gelegen
gebieden, trok een spoor
in sleetse paden
van lust en verlangen
en liet in fantasie achter
Nieuw gedicht
Ster
Gadegeslagen door zoveel vragen
en bewonderd zichtgevend
draait zij naar de flank
Buitenwereld donker weerspiegelt
in warme dauw van haar
olieachtig verschijnen
Zij weet het
Verschuift vormen opnieuw
in een greep naar het
nachtelijk licht
Een druppel duurt de adoratie
uit een zee van tijd
niet beschikbaar, te droog nu
in schittering vaag kleurig
van hemelse architectuur
bemin ik haar seconden
kleiner en intiem
Voor mijn dochter
nieuw gedicht
Voor mijn dochter
Waar laat je de
verwondering over
het onbegrip
geef het een plek
bedek het met jouw
mantel van liefde
Ik zie theater in het
onpeilbare blauw van je ogen
de scherts, de lach, de macht
van het spel en het spelen
Je hoofd een iets opzij
de schouders gekanteld
tegen de hoeken van je lenige lijf
het ongrijpbare verlangen
naar weerstand en prikkels
Zo verdroom je de dagen
die je liefhebt en je uitputten
je kracht geven en vertrouwen
Dagen vol hartstocht en verveling
gebiologeerd starend naar
leven, dromen en fantasieën
.
De angst voorbij
Nieuw gedicht
.
De angst voorbij
Mijn angsten heb ik geparkeerd
ze brachten mij te weinig
zaaiden verwarring, groeven
valkuilen, wierpen barrieres op
te groot om te slechten, steiler
dan goed voor me was
Nu staan ze daar, duidelijk
omlijnd op een zijweg
als verlaten bewijzen van
een plaats delict
in een richting die ik
niet op hoef
Ik ben bekend met mijn richting
mijn route, begeef me naar mijn doel
ik laat de afslagen voor wat ze zijn
bekend maar ongewenst
ZICHTBAAR ALLEEN 