Karin Schimke 

.

Op zoek naar een gedicht kwam ik via via op een website waar een artikel stond over Karin Schimke (Zuid Afrikaans dichter). Nu kende ik haar niet als dichter maar het feit dat ze in 2014 de Ingrid Jonker Prijs voor Engelse poëzie heeft gewonnen maakte me nieuwsgierig. Ze won deze prijs met haar debuutbundel ‘Bare & breaking’ (Modjaji 2012). Beverly Rycroft, Liesl Jobson en prof. Geoffrey Haresnape waren de juryleden.

‘Bare & breaking’ wordt beschreven als een bundel die “met kop en schouders uitsteekt” boven de andere kanshebbers in termen van “vakmanschap, snelheid, diepte en een duidelijk gevestigde, robuuste esthetiek.” Schimke is geprezen voor “de elegantie en precisie van [ haar] woordkunst “in een dichtbundel die gekenmerkt wordt door” sensualiteit “en inhoud die als” onbeschaamd erotisch en intiem “beschreven is.

Twee van de juryleden hebben ‘Bare & breaking‘ uitgekozen om de “interne verhaalboog” oftewel spanningslijn die de lezer meevoeren van liefde tot ongemak door crisis en woede, tot apathie, rauw en uiteindelijke verlossing naar een kwetsbare plek van veiligheid. De dichter slaagt er doorgaans in om haar privé pijn te verbinden met universeel leed, zoals in het sterke slotgedicht “The Quiet Way Back”. De lezer wordt meegesleurd door het verhaal dat uiteindelijk iedereen insluit in de collectieve smart die we als echt menselijk definiëren.

De Ingrid Jonker Prijs wordt jaarlijks beurtelings aan een Afrikaanse of een Engelse debuut dichtbundel toegekend, de twee talen waarin Ingrid Jonker schreef. De prijs bestaat uit een medaille en bedrag.

Uit haar bundel het gedicht ‘This is how willing’

.

This is how willing

If grey speaks your eyes
and black curls your hair
if careful walks your feet
and sore swells your lips

If she (or she, or she) haunts you
and pity breaks you
and worry hobbles you
and weakness cracks you

If fear clatters your teeth
and nightmares dream you
if your tower crumbles
and you live only one more day

and never lift your hand again
to shield the darkness from your gaze
and only if your want reaches me
and only if your wounds let me

I will stand beside you
in the black cold cave
and let fireflies nest my hair.

.

Meer lezen uit deze bundel? Kijk op https://peonymoon.wordpress.com/tag/karin-schimke-poems/