Site-archief

Jozzonet / sonnet

Joz Knoop

.

Afgelopen zondag mocht ik Poëzie en Picknick in het Park presenteren (en voordragen) in het park achter theater Koningshof in Maassluis in het kader van de Week van de Cultuur. Één van de deelnemende dichters was mijn dichtersvriend Joz Knoop (1957). Joz is de bedenker van het Jozzonet en daar op die prachtige zondagmiddag droeg hij een combinatie voor van het Jozzonet en het sonnet.

Het Jozzonet is al niet makkelijk om te schrijven (het gedicht leest van onder naar boven en weer terug waarbij de middelste regel spiegelt) maar Joz wist er zelfs nog een vaste vorm (het sonnet) in te verwerken. Alle reden om Joz te vragen of ik dit gedicht mocht plaatsen alhier. Je begrijpt dat hij heeft toegestemd, ik kreeg de tekst van hem en daarom hier het gedicht ‘Aan een schone wasvrouwe’ dat hij schreef in de jaren ’90 van de vorige eeuw.

.

Aan een schone wasvrouwe

.

Dominant doet zij de was.

Na de les die ze hem las

deelt ze speels de lakens uit

bij gebrek aan tegengas

.

als ze op zijn vlekken stuit.

Hij die haar zoekt als zijn bruid

zal zijn leven lang haar velen.

Wie haar voelt van huid op huid

.

wil zijn lichaam met haar delen,

laat zich van zijn trots bestelen,

moet gehoorzamen uit hoon.

Elke man, die haar wil strelen

.

raakt zo was kwijt én zijn loon.

Man’lijk vuil zoekt vrouw’lijk schoon.

.

              (omgekeerd)

,

Man’lijk vuil zoekt vrouw’lijk schoon

raakt zo was kwijt én zijn loon.

Elke man, die haar wil strelen

moet gehoorzamen uit hoon

.

laat zich van zijn trots bestelen,

wil zijn lichaam met haar delen.

Wie haar voelt van huid op huid

zal zijn leven lang haar velen.

.

Hij die haar zoekt als zijn bruid

als ze op zijn vlekken stuit.

Bij gebrek aan tegengas

deelt ze speels de lakens uit

.

na de les die ze hem las.

Dominant doet zij de was.

.

Winnaar Ongehoord! gedichtenwedstrijd 2015

Alja Spaan

.

Tijdens een sfeervolle en feestelijke bijeenkomst in het Bibliotheektheater op zondag 22 november werd dichter Alja Spaan als winnares verkozen met haar gedicht ‘spiegelend’. Op een druilerige zondagmiddag was het in het Bibliotheektheater een warme middag met de prachtige soulvolle muziek van Eva Almagor en haar band en alle shortlistdichters die hun gedicht mochten voordragen.

De jury bestaande uit Rien Vroegindeweij, Myrte Leffring en Arie van der Krogt schreef in haar juryrapport:

De jury is aangenaam verrast door het grote aantal inzendingen.

Maar liefst 196 gedichten werden ingestuurd. Aan de jury de taak om uit deze voorraad de drie prijswinnende gedichten te kiezen.

De eerste prijs was direct duidelijk toen de juryleden hun individuele voorkeuren naast elkaar hadden gelegd. Over de nummers twee en drie werd langdurig gesproken voordat de uitslag unaniem was.

Deze jury houdt van heldere poëzie en beeldend taalgebruik.

Veel gedichten vielen af door een overmatig gebruik van metaforen, vaak versteend tot clichés. Veel gedichten begonnen mooi, maar vielen af door een te triviale gedachte of een te nadrukkelijke slotregel, vaak het gevolg van een te grote drang tot uitleg. De jury houdt van gedichten met spanning en een zekere geheimzinnigheid. De drie gekozen gedichten voldoen daaraan, elk op hun eigen manier.

De nummer één was voor alle juryleden van meet af aan duidelijk. Het gedicht is spannend en raadselachtig en rolt in een doorgaande beweging naar de slotregel, die onmiddellijk uitnodigt naar herlezing en herlezing. Dit gedicht geeft haar geheim heel langzaam weg. Deze dichter heeft een schrijfstijl die vraagt om meer.

Daarom koos de jury als winnaar van de Ongehoord! Gedichtenwedstrijd 2015 uit alle 196 inzendingen het gedicht “spiegelend” van Alja Spaan

.

spiegelend

 

Zolang ze maar bleef bewegen, de benen koud

in de natte spijkerbroek, haar

 

handen glijdend van het stuur, de voeten tikkend

tegen de volle fietstassen, dezelfde

 

weg terug nemend als heen, zolang ze maar niet

langer bleef stilstaan, het oversteken,

 

het hek, de winkel, hetzelfde stroeve mechanisme

in werking hield als kort daarvoor,

 

zolang slingerde de weg als een noodzakelijk

kwaad, een geel streepje op

 

de schatkaart, een hinderlijk melodietje in het

hoofd, een thuiskomen dat steeds

 

uitgesteld werd, herhaald moest worden maar

allereerst gevonden.

.

IMG_1640

Van links naar rechts de prijswinnaars Marco van der Bij, Alja Spaan en Miranda de Haan

.

IMG_1636