In steen huist geen ziel
Op verzoek een gedicht uit Zichtbaar alleen
.
In steen huist geen ziel
Wie je was en hoe
je leven zich voltrok
je versteende glimlach
verraadt het niet
In steen huist geen ziel
Wat je leven voor zin had
en wie je leifhad
blijkt niet uit
je marmeren graf
In steen huist geen ziel
Toch laat de blik in je ogen
en de pijn op je gezicht
de warmte voelen
in een tombe van schuld
.
Geplaatst op 27 december 2007, in Dichtbundels, Gedichten, Publicatieproces, Zichtbaar alleen en getagd als dichtbundel, dichter, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, In steen huist geen ziel, poëzie, poëziebundel, Wouter van Heiningen, Zichtbaar alleen. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Een werkelijk prachtig beeld.
Heb je daar een afbeelding van en van wie is het Wouter?
hmm. good one 🙂