Tweede gedicht voor Nancy Demeester
Stiltegebied
Het tweede gedicht dat ik bij een schilderij van Nancy Demeester heb geschreven is het gelijknamige gedicht bij haar schilderij Stiltegebied.
.
Stiltegebied
Daar waar de mist
het laagland raakt
in onversneden flarden
waar krijsende meeuwen
het wassende water markeren
op hoog gelegen grenzen
streel je de kou
van mijn handen,
wrijf je leven
in de leegte
dan valt het licht
in het duistere dagdeel
trekken kopjes terug
in witgrijs verenkleed
breng je mij terug
naar nu, laat je de
toekomst schijnen
in het pastel
gekleurde licht
.
Geplaatst op 14 mei 2009, in Poëziewedstrijden. Markeer de permalink als favoriet. 4 reacties.




Klapklapklap (applaus)
Je hebt het weer voor elkaar!
Mooi, mooi, mooi
ik ben het absoluut met barbara eens de eerste drie regels roepen bijna een gevoel van heimwee bij me op. ik zal ze missen die flarden die ik s’ ochtends van uit het raam kon zien. gelukkig is mijn stilte gebied zoals je het hier zo treffend hebt omschreven een paar keer trappen dichtbij 🙂 heel mooi wouter.
It’s a kinda magic! Erg mooi Wouter.. Al zou ik de “daar’s en waar’s” wat veranderen..Maar dat kan ook persoonlijk zijn he?!
De Stapels zijn ook erg treffend btw.
groetjes,
Pingback: Zee in twee verzen | ZICHTBAAR ALLEEN