liefdespoëzie
M. Vasalis
.
In de nieuwe categorie Liefdespoëzie begin ik vandaag met een dichter die vele mooie liefdesgedichten op haar naam heeft staan, M. Vasalis. Hier een gedicht van haar hand zonder titel.
.
*
.
Je gezicht, sluimrend van tederheid
zichtbaar, tastbaar, binnen mij.
O lief, lief, lief, zeg het, zeg ik
en de lippen beven even
en de ogen, met de wimpers,
gaan even dicht
.
Uit: Vergezichten en gezichten, Amsterdam, 1954
.
Geplaatst op 26 juni 2014, in Favoriete dichters, Liefdespoëzie en getagd als *, 1954, Amsterdam, dichter, gedicht, gedichten, liefdespoëzie, M. Vasalis, poëzie, Vergezichten en gezichten. Markeer de permalink als favoriet. 4 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Doorgaans vind ik mevrouw Vasalis wel mooi dichten
maar dit lijkt er eentje van een kalverliefde van een teener
ik kan er niet warm voor lopen.
Dat mag hoor!
kalverliefde ja, maar dat vind ik dan juist weer zo leuk, dat deze dame die ’s avonds gezeten was op een hek bij het nadreun van de trek oid – zo simpel verliefd was….
Mee eens Anne!