Dracula
Gedicht uit 2012
.
In de afgelopen jaren heb ik wat geëxperimenteerd met stijlen en vormen en een aantal voorbeelden heb je op dit blog kunnen lezen. Hoewel ik vaker verhalend dicht was dit een poging om een heel verhaal (van Dracula) in een gedicht te vatten met tal van verwijzingen. Misschien niet de meest verfijnde poging maar ik wilde hem jullie toch niet onthouden.
.
Levenslang lezen
In plaats van in zijn kist, klimt de graaf
de trap op van zijn boekenkast. Nog maar
1897 te gaan, hij veegt wat bloed van zijn
mondhoek. De ijzersmaak van Transsylvanische
aderen staat hem tegen
Als een chemokuur verlengt het echter
zijn getunnelde leven. Nog maar 1897 te gaan
dan is zijn werk gedaan, zijn de regels genoten,
de hoofdstukken verorbert, een levenswerk
geschreven en gelezen
Vannacht, bij het doven van de zon, wanneer
de stoker van zijn onrust het vuur in hem
aanwakkert, zijn dorst naar leven hem voert
naar jonge maagden en middernachtelijke
verjonging, zal hij denken
aan de vele woorden die hem nog wachten, 1897
titels te gaan. Laat hem zijn hoofd neer leggen,
de vrees in de zwarte uren van de dag wegnemen.
Alles gelezen wat hij wilde, verslaafd aan bloed en letters
zelf een verhaal geworden
.
Geplaatst op 30 december 2014, in Gedichten en getagd als 1897, 2012, Bram Stoker, dichter, Dracula, gedicht, gedichten, Horror, Levenslang lezen, nieuw gedicht, poëzie, prozaisch gedicht, Transsylvanië, verhalend, Wouter van Heiningen. Markeer de permalink als favoriet. Een reactie plaatsen.
Een reactie plaatsen
Comments 0