Meisjeskamer
Anna Enquist
.
Schrijver en dichter Anna Enquist (1945) is het pseudoniem van Christa Widlund-Broer. Ze is psychoanalytica en debuteerde in 1991 met de poëziebundel ‘Soldatenliederen’. In deze bundel staat een gedicht waarvan, toen ik het las, ik zoveel herkende, een herkenning die je bekend voorkomt wanneer je zelf een dochter of dochters hebt of hebt gehad in de leeftijd van 15 jaar. Alleen daarom al wilde ik het gedicht hier plaatsen.
.
De meisjeskamer
.
Hoe het ruikt naar lippenrood,
poederkwast. Latere handen
ten voorbeeld streelt de borstel
met stomheid het haar.
Zij is een acrobaat, hoog in
de lucht doet zij kunsten
aan de trapeze. Vijftien jaar.
Zij ademt vluchtig, houdt
zich nauwelijks vast. Negeert
in vervoering elk gevaar.
.
Wij zijn het vangzeil waar
zij zich soms achterover
in laat vallen. Wij wiegen
haar als toen, ontwricht
als zij weer opveert en ons
achterlaat. Het plotseling
ontbreken van gewicht.
Vergeefse spanning in mijn armen,
verbazing om het zelfvertrouwen,
het geluk op haar gezicht.
.
Geplaatst op 14 juni 2018, in Dichtbundels, Favoriete dichters, Uit mijn boekenkast en getagd als 15 jaar, 1945, 1991, Anna Enquist, Christa Widlund-Broer, De meisjeskamer, debuutbundel, dichtbundel, dichter, dochter, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, herkenning, poëzie, poëziebundel, psychoanalitica, schrijver, Soldatenliederen. Markeer de permalink als favoriet. 1 reactie.





Ik kan dit gedicht niet lezen zonder aan het tragische lot van het meisje te denken. Maar prachtig is het.