Twee keer het Park
Dubbel-gedicht
.
Vandaag een dubbel-gedicht over het (Vondel)park.
Het eerste gedicht is getiteld ‘In het park’ en is van K. Schippers (1936 – 2021). Het komt uit de bundel ‘Amsterdam’ de stad in gedichten uit 2001. Het tweede gedicht (een sonnet) is getiteld ‘Een stadsmuseum’ en is van Max Dendermonde (1919-2004) en is genomen uit de bundel ‘Ik geef jou een gedicht of wat’ 101 lichte sonnetten om langzaam te lezen uit 1987.
.
In het park
.
Niet de agent met de fiets
hij staat bij het blauwe theehuis
niet de man bij de vijver
wat hij ziet weet ik niet
ook niet de vrouw met de kinderwagen
die in deze richting loopt
maar de oude man op de bank
en ik op de andere bank
wij kijken beide
hoe mijn tapijt van broodkruimels
een tapijt van mussen wordt
.
Een stadsmuseum
.
Handhaaft arcadia hier zijn klassieke rechten?
Vroeg in de morgen, nu vogels hun dictatuur
voor korte tijd over de gladde vijvers leggen,
is alles nog archaïsch, tijdloos van duur.
.
De atmosfeer is hier een eeuw gelijk gebleven,
anders dan in de stad, waar alles stroomt en woelt:
elke decade opnieuw een modern soort leven.
Geen houvast meer in stijl, denken, bestaansgevoel.
.
Met innovaties en het onvoorziene doende,
vormen wij een niet te doorgronden maatschappij:
wat vandaag is, is morgen niet, het gaat voorbij.
.
In dit burgergroene Vondelpark daarentegen
is de beleving godlof als vanouds gebleven:
democratisch stadsmuseum van de seizoenen.
.
Geplaatst op 28 december 2023, in Dichtbundels, Dubbel-gedicht, Favoriete dichters en getagd als 101 lichte sonnetten om langzaam te lezen, 1919, 1936, 1987, 2001, 2004, 2021, Amsterdam, De stad in gedichten, dichtbundel, dichter, dichters, Dubbel-gedicht, Een stadsmuseum, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Ik geef jou een gedicht of wat, In het park, K. Schippers, Max Dendermonde, park, poëzie, poëziebundel, sonnet, Vondelpark. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Mooie weergave van het belang van groen van beide dichters.
Prachtig beschreven.
Die van K. Schippers vind ik het mooist in zijn eenvoud
‘godlof’, nog nooit gelezen of gehoord! Het zak wel geen variëteit van witlof zijn? Ook geen ‘godverdomme’, maar lof, ere aan god almachtig. Ik hoorde vroeger vaak: “Als ’t god belieft!” Het belang van het ‘geloof’ vroeger, weerspiegelt zich in de pompeuze kathedralen, kerken, pastories,…. Onder andere naar aanleiding vh VRT-programma “Godvergeten” laten vele mensen zich ontdopen. Veel Vlaamse kerken lopen leeg en krijgen andere bestemmingen.