Paul Snoek

.

Daags na de verkiezingen had ik een bericht klaar staan om te plaatsen maar in plaats daarvan heb ik voor een gedicht van Paul Snoek (1933-1981) gekozen met als titel ‘Levensgevaarlijk gedicht’. Dit gedicht van de Vlaamse dichter komt uit de bundel ‘Schildersverdriet’ uit 1982. Over woorden die sissen als slangen, levensgevaarlijk zijn, doorzichtig als kwallen en die giftige inkt in je mond spuiten.

.

Levensgevaarlijk gedicht

.

Er zijn woorden die sissen als slangen.

Vleesetende woorden met een muil vol tanden.

Woorden die gevaarlijk slapen onder hete stenen

Of die webben weven om hun prooi te vangen.

.

Sommige zijn doorzichtig als glazen kwallen

en spuiten giftige inkt uit je mond.

Andere zijn geslepen tot vlijmscherpe messen

of druipen als etter uit verzworen ogen.

.

Woorden dragen soms bedrieglijke maskers.

Zij kennen de knepen van de camouflage

om als wandelende takken vruchten te dragen

of om een ander woord bekoorlijk te betoveren.

.

Het is maar een woord voor een woord

om eensklaps van gedaante te verwisselen,

om als een tijdbom duizend eeuwen

te overwinteren in een klompje ijs.

.

Want leg ’s avonds een onschuldig woord

als een wicht in zijn wieg te slapen,

’s morgens stoot je tussen de lauwe lakens

op een koude, splinternieuwe handgranaat

.