Simon van der Geest

.

Over de geweldige, prachtig uitgegeven verzameling moderne kinderpoëzie in 333 gedichten, getiteld ‘Heel de wereld wordt wakker’ schreef ik al eerder hier en hier. En omdat ik het zo’n mooi boek vind met vele poëzieschatten hier nogmaals een gedicht uit deze bundeling kinderpoëzie.

Het gedicht ‘Piesen op schrikkeldraad’ van Simon van der Geest, vind ik een heel mooi voorbeeld van hoe een gedicht kan appelleren aan een ervaring of gevoel van zowel een kind of jongere als dat van een volwassenen (in dit specifieke geval wel aan dat van een jongen of een man in de meeste gevallen).

Simon van der Geest (1978) is schrijver van kinderboeken, toneelstukken en hij is dichter. Hij is opgeleid tot theaterdocent aan de toneelschool in Arnhem. Hij debuteerde in 2009 als kinderschrijver met het boek ‘Geel Gras’, kreeg tweemaal de Gouden Griffel (2011 en 2013) en hij won de Jan Wolkersprijs in 2013 voor zijn boek ‘Spinder’. In 2015 schreef hij het Kinderboekenweekgeschenk.

Het gedicht ‘Piesen op schrikkeldraad’ verscheen oorspronkelijk in ‘Querido’s  Poëziespektakel’  Vijf draken verslagen, uit 2011.

.

Piesen op schrikkeldraad

.

Ik zal je zeggen hoe dat gaat:

Tzik!

Bliksem

in je mik!

Je skelet staat te tikken

en te hikken

tot je

alle botjes

weet te

zitten

so

wat deed dat pijn, vooral

de botjes

in mijn

piemel

.

Er kwam geen geluid mijn mond uit,

alleen maar een zwart wolkje

Het smaakte naar benzine

Nu noemen ze mij Elektroman

Een naam moet je verdienen

.