Portishead

.

Na alle berichten over de Ongehoord! gedichtenwedstrijd nog eens terug te hebben gelezen bleef ik in gedachten even hangen bij de muziek, en dan vooral de gezongen gedichten van Joëlle Smidt. Ik weet dat er nogal verschillend gedacht wordt over poëzie en muziek. De een vindt het prachtig en de ander vindt dat de twee elkaar tekort doen en dan meestal dat de poëzie te kort wordt gedaan.

Dinsdagavond reed ik van een vergadering terug naar huis en in mijn cd speler zat een cd uit 1994. Dummy van Portishead. Ongetwijfeld een van de mooiste cd’s ooit gemaakt volgens mij. Ik hou erg van de sferische sound en de prachtige soms ijle zang van de zangeres. Hier komen wat mij betreft muziek en tekst helemaal tot zijn recht in vrijwel alle liedjes op de cd.

Omdat ik twee rubrieken op mijn blog heb die met muziek te maken hebben : Muziek en Poëzie in songteksten, deel ik vandaag graag de tekst en de muziek van een prachtig nummer van Portishead met jullie: Wandering star.

.

Wandering star

.

Please could you stay awhile to share my grief,
For it’s such a lovely day,
To have to always feel this way,
And the time that I will suffer less,
Is when I never have to wake
.
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness of darkness, forever,
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness of darkness, forever
.
Those who have seen the needles eye, now tread,
Like a husk, from which all that was now has fled,
And the masks, that the monsters wear,
To feed, upon their prey
.
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness of darkness, forever,
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness of darkness, forever
.
Doubled up inside,
Take awhile to shed my grief,
Always doubled up inside,
Taunted, cruel
.
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness the darkness, forever,
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness, the darkness, forever
.