Site-archief
Voor je het weet..
#21
.
Na het succes van de special van MUGzine, die in grote getale werd verspreid via bibliotheken in Noord- en Zuid Holland in januari tijdens de Poëzieweek, is het in maart alweer tijd voor de eerste reguliere editie van MUGzine in 2024. In deze 21ste editie staan gedichten van Sholeh Rezazadeh, Frans Terken, Bauke Vermaas en Yannick Moyson. De illustraties zijn dit keer van Danièle Knirim (@hier_vandaan op Instagram). Natuurlijk een kraakverse @L.uule en wie weet een nieuwe rubriek (under construction).
We beginnen 2024 met een nieuwe vormgeving, onze vormgever Bart van @Brrt.graphic.design maakt voor elk nieuw jaar dat MUGzine bestaat een nieuw ontwerp voor de omslag. Wil je zelf een keer een Luule inzenden? Dat kan, stuur je Luule naar mugazines@yahoo.com . Wil je de papierenversie van MUGzine elke keer op papier via de post ontvangen? Wordt dan jaardonateur.
Een van de dichters in #21, de Vlaamse dichter Yannick Moyson, was ook een van de deelnemende dichters aan het bijzondere project #Weesgedichten. Hieronder zijn gedicht en een foto van dit gedicht op het raam van Schepen (wethouder) Caroline De Meerleer van Aalst.
.
Wanneer het even niet meer gaat
sta dan stil voor een poos
haal adem, met je palm op je borst
tot net zoveel tellen die nodig zijn
om te voelen dat het klopt
Met de hand op het hart beloof ik je
dat je het allemaal even mag ondergaan
tot de zonsopgang je zinderend zin geeft
om te stralen als nooit tevoren
.
Hollands landschap
Hans Wap
.
Ik heb al meerdere malen betoogt dat poëzie overal is. Poëziebundels mogen dan mondjesmaat verkocht worden en met nog zuiniger mondjes worden gelezen als ik het zo mag zeggen, poëzie is echt overal om ons heen. Bij een bijeenkomst van het Deltaport donatiefonds nam ik een krantje mee van het Rotterdams Havenbedrijf. In deze Havenkrant stuitte ik onder de titel ‘Gespot: Smickel Inn’ op een aantal regels van het gedicht ‘Hollands landschap’ van Hans Wap.
De snackbar uit het gedicht, de Smickel inn staat op de Maasvlakte en is volgens het artikel “met recht een gedicht waard, want de locatie is uniek”. Met de industrie in de rug en de Noordzee in het vizier is dit de plek om allerlei schepen te spotten. Met helder weer kun je Scheveningen zien liggen en je kunt er zomaar een Bruinvis of Zeehond zien zwemmen. Een bijzondere plek verdient een bijzonder gedicht.
.
Hollands landschap
.
waar de weg ophoudt
het niemandsland begint
waar industrie staat
tot aan de rand van de zee
waar schepen zand opspuiten
voor niet bestaande kavels
waar in de verte
een door loodsen bestuurd schip
de haven binnenvaart
de mens zich met de elementen meet
wolken langzaam samenpakken
boven schoorsteenpijpen
waar handen en spieren
door machines zijn vervangen
een ballet van windturbines
de horizon beweegt
en roestige treinen geduldig wachten
op cargo voor het achterland
daar in het niets
waar perspectief geen houvast heeft
staat een snackbar in de vlakte
alleen tegen de wind
die vrij spel heeft
in deze woestenij
daar mag je je bestelling plaatsen
hoe hollands
kan een landschap zijn
één patat
één frikadel
en twee kroketten
.
ZICHTBAAR ALLEEN 