Site-archief
Dichter van de maand april
Sabine Kars
.
De dichter Sabine Kars ken ik al jaren. Eind 2012 stonden we al eens samen op een podium met andere dichters in Brielle, ze werd 3e bij de eerste Ongehoord! gedichtenwedstrijd met het gedicht ‘Thuisfront’, ze trad als dichter op in het Witte Kerkje in Maassluis op mijn verzoek, we werden beide uitgenodigd door Greta Lugtmeier bij de presentatie van haar bundel ‘Onderstroom’ in 2015 en ik werd door haar en Mas Papo als eerste studiogast uitgenodigd bij hun prachtige radioprogramma bij B-FM met als titel ‘Over poëzie en muziek’ https://www.overpoezieenmuziek.nl.
Sabine Kars heeft zich door de jaren heen ontwikkeld als een zeer boeiende en bijzondere dichter. Ik plaatste al eerder gedichten van haar op dit blog en deze maand dus elke zondag een gedicht van haar hand. Vandaag als eerste een gedicht ‘A capella’.
.
A capella
.
ik zag je gaan
in jouw allerlaatste huid
en buiten werd het almaar kouder
.
je wilde weg uit dit huis waar je
nergens kon dansen, nergens kon huilen
nu staan je ogen te huur
.
ergens moet er iets vergeten zijn
maar niet het grafieten baden
in een ontluisterende jeugd
.
er was niets om voor te blijven en
onder het aanhoudend stijgen
van heliumgevulde huizen
raak ik ook jouw woorden kwijt
.
je glazen vragen die herhaalden
de verhalen op de vlucht
was je toen al weg?
.
nu waai je uit
en hoor ik enkel nog
het schudden van een rusteloze taal
.
wat rest
is het telkens weer
het telkens weer gaan zingen
.
en de bloemen die zich roeren
wie weet is het de laatste dag
.
Prijswinnaars Ongehoord! Poëziewedstrijd
Juryrapporten en gedichten
.
Om het verslag van de Ongehoord! Poëziewedstrijd af te ronden zal ik de komende dagen de winnende gedichten en de juryrapporten hier publiceren.
.
3e prijs: Sabine Kars
.
thuisfront
hier drijf ik – in alle staten
sluit ik elke lente in
ik ben een leger
van verdragen ik schend me
tot de laatste zin en ik gier
uit al mijn gaten
dit huis wraakt en splijt en wreekt
hier pleegt de huismeester verraad
ik woed waar ik schuil en ik graaf me in
ik graaf me in en ik baar mijnen
maak alles met mijn grond gelijk dit huis
stond nimmer op de kaart dit huis is
al zijn wachters kwijt
als ik kon zijn wie ik graag wilde zou ik
bedaard in mij ten onder gaan
maar ik liet
de vijand binnen
verschroeide aarde
nu zal ik altijd oorlog zijn
.
Juryrapport
Toen wij, de drie juryleden, ieder een eigen top vijf op tafel legden, kwamen er in feite ruim tien gedichten uit als mogelijke winnaars. Dat is geen slechte score. Door wikken en wegen kozen we uiteindelijk de drie die hier worden gepresenteerd.
Ik heb onder andere ‘thuisfront’ verdedigd.
Het is een beeldend gedicht dat de lezer snel naar binnen zuigt.
Ik is zelf de zonde, het drijft in alle staten, giert uit al zijn gaten.
De beelden zijn niet mis te verstaan: ze staan als het huis waar de zonde in schuilt.
Ze houden de boog gespannen en verraden slechts mondjesmaat waar het om gaat.
De spanning zit ook in de taal. Het gedicht is geschreven in vrij vers, maar de dichter bedient zich van toevallig rijm en binnenrijm en slaagt er vooral in door klank de tekst aaneen te binden. De langgerekte klinkers in verschillende woorden zoals: wraakt, wreekt, pleegt, verraad, graaf enzovoort, leveren boeiende muziek op. Je leest en herleest. Ik had telkens de neiging om de tekst hardop te zeggen.
De dichter gebruikt geen kapitalen,‘thuisfront’ is één lange zin met grote woorden. Het totale beeld is een overdrijving, met ironie als ondertoon. Hoofdzonde is in zich ook een overdrijving. Vorm klopt met de inhoud. Maar waar grote woorden vallen, loert het gevaar van overdaad. Dit gedicht is op het randje. Ik herlees het. Het blijft staan. Toch twijfel ik over de voorlaatste regel.
De dichter is zelf in de huid van de woede gekropen.
Niet de heilige woede – Gods toorn, maar woede die vernietigt.
En hij biecht die woede op, hij biecht zijn onmacht op om anders te doen.
Gaat in de finale recht op zijn doel af. Missie geslaagd.
maar ik liet
de vijand binnen
nu zal ik altijd oorlog zijn
Jana Beranová





