Site-archief
Kijk eens naar beneden
Gevonden poëzie
.
In Maassluis is in een nieuwe wijk een project uitgevoerd waarbij inwoners hun (maritieme) tatoeage konden insturen, waar dan de mooiste gekozen konden worden door de inwoners van Maassluis. Deze mooiste tatoeages werden vervolgens in stoeptegels gehakt (tenminste dat vermoed ik, of gefreesd) en her en der in de wijk geplaatst in stoepen.
Ik moest hieraan denken toen ik de volgende voorbeelden van ‘gevonden poëzie’ tegen kwam. In Charleston (South Carolina) is een wijk waar de bewoners zelf voor stoeptegels met poëzie hebben gezorgd. Een leuk idee dat navolging verdient. In een tijd waarin steeds meer mensen met gebogen hoofden door het leven gaan (omdat ze met hun ogen vastgelijmd lijken aan hun smartphone) zou poëzie op de stoep een reden kunnen zijn om even de blik van het scherm te nemen en een gedicht te lezen.
.
Met dank aan visual St. Paul blog
The poetry box
Palen en dozen
.
De afgelopen weken ben ik een paar voorbeelden tegen gekomen van palen en dozen met poëzie. Wat hebben ze gemeen? Ze staan aan de openbare weg en er zit (gratis) poëzie in deze dozen, palen of dozen op palen. En ze zijn allemaal gesitueerd in delen van de Verenigde Staten. Blijkbaar is het een fenomeen dat daar nogal navolging krijgt. Zo is er de poëziepaal van Cornelia Seigneur in Bolton, Oregon, de Poëzie post ( gevonden door Ann Harrison) in Portland, Oregon, de Mystic poëzie doos in Mystic, Connecticut van Sue Ellen Thompson en de poëziepaal van Gabriel Boehmer ook in Portland, Oregon en tot slot de poëziedoos in New London in Connecticut.
Ik ken geen vormen van dit soort ‘openbare’ poëzie in Nederland, maar als je een voorbeeld weet, laat het me weten.
Hieronder de verschijningsvormen van de hierboven beschreven plekken.
.
ZICHTBAAR ALLEEN 