Los zand
Stichting Alzheimer Nederland giro 2502
De ziekte Alzheimer is een vreselijke ziekte, vooral voor al degene die een familielid hebben die aan deze ziekte lijdt.Naar aanleiding daarvan heb ik dit gedicht geschreven, met dank voor de titel.
Los zand
Je bent geen wees
volgens de wetten
de bloedband is
nog altijd daar
waar het verleden
het heden raakt
waar jouw toekomst
zich mengt met zijn
geschiedenis, ligt
de sleutel van
dit raadsel
Je bent geen wees
niet volgens de wetten
Toch dwalen gedachten
langs afgronden
van verlies in
meervoud, drukt
de leegte zich uit
in je maag
maar ben je geen wees
volgens de wetten
–
Geplaatst op 24 augustus 2008, in Gedichten en getagd als dichter, gedicht, gedichten, Los zand, poëzie, Stichting Alzheimer, Wouter van Heiningen. Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
helaas heeft de wetenschap voor deze afschuwelijke ziekte nog steeds geen medicijn gevonden. de machteloosheid straalt van je gedicht af, wouter.
Het raakt me!
Maar ik stop nu toch en ga nog even lekker op de bank.
Bedankt
groetjes
En toch voelt het nu al zo, ookal spreken de wetten tegen.
Als je dit schreef voor iemand anders Wouter, dan kan je je heel goed inleven ( maar dat wist ik al)Ik zal dit best nog vaker lezen, al is het alleen maar om even te herinneren.
Heel mooi
Dag Wouter,
je bent ook geen wees, weten wij.
Maar zij?
Mijn gedicht ontstond bij een thuiszorgclient van mij. Ze kijkt over de planten naar het brugje.
Een vraag, toen je het gedicht las op volkskrantweblog, zag je toen ook gelijk de afbeelding van de aquarel of heb je op de titel van het gedicht moeten klikken om het te zien.
(Ze kijkt echt uit over dat brugje).
groet
Christien
Moest na een bezoekje aan mijn moeder vandaag dit even herlezen.
Net als ik als alles vervaagd even opnieuw voor ogen heb gehad.
Los zand, spoelt langzaam weg tussen vingers, en zo voelt het ook alsof leven heel snel wegglipt zonder te verdwijnen, leegte achterlatend