Nieuw gedicht: Dood water
Dood water
<!– /* Style Definitions */p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}@page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;}div.Section1 {page:Section1;}–>
Ontvleugeld water
doods van leven
ontdaan
kruipt niets meer
door modder
.
versteende onderwater
flora, slierten grijs
plastic als inktvissen
– made inChina-
strijden om oppervlakte
ruimte met oranje koraal
zeil
.
waar verschuilt zich
het leven, dat leven
onmogelijk maakt,
dat leven ondraaglijk
maakt
.
ontkiewd water
bewegingsloos helder
schuilt de dood
in het donker
.
Geplaatst op 18 maart 2009, in Poëziewedstrijden. Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Ik ben al een paar keer terug geweest om over en over te lezen.
Dit gedicht, mooi maar somber vraagt er om om vaker gelezen te worden en te laten bezinken
Mijn gedachten en gevoel blijven hangen bij -made in China- al doet de rest genoeg! Wat het is weet ik niet, maar het raakt ergens wel!
liefs, claireqy
Deze doet mij onmiddelijk denken aan die enorme olielozingen op zee. En dan dwalen de gedachten ook af naar de plastic vervuiling laatst op televisie. Het is geloof ik Spreuken die beschrijft dat kennis smart vermeerderd. Hoe meer je hoort over dit soort dingen hoe meer het je raakt. En daar leidt een gedicht met een mooie opening: Ontvleugeld water allemaal tot.
ik zou zeggen; missie geslaagd…!
hoi