Oud gedichtje
Uit de jaren tachtig
Nog eentje uit de oude doos van toen ik nog jong en onschuldig was.
Kijk
Je ogen, vochtig
kregen vat op mijn gemoed
en deden mijn gezicht
serieus plooien
zo voelde ik dat
Hoe jij mij zag
bleef een raadsel
in je ogen
las ik alleen
nattigheid
.
Geplaatst op 5 juni 2009, in Geen categorie. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Dat is mooi Wouter, als uit de ogen van een ander niet alleen tranen komen, niet alleen tranen geven, maar ook woorden in je gemoed naar boven brengen.
De toon van je gedicht is lekker droog 😉
Dag Wouter! Bedankt voor al je lieve reacties. We hebben al heel lang niets meer geplaatst omdat we het druk hadden met school enzo maar in de zomervakantie gaan we weer beginnen. Nieuwe schone lei, als we over zijn, hopen we. Nouja in ieder geval nogmaals heel erg bedankt!
Liefs!
De jaren tachtig waren mooie jaren, dat wordt ‘nu’ ook weer zichtbaar..!