Nieuw gedicht
Nieuw gedicht
Het is alweer even geleden maar hier is weer een nieuw gedicht. Wat nu als er geen enorm stijgende zeespiegel in het verschiet ligt maar een nieuwe ijstijd…
.
Na het einde
Bij het kraken van de lucht
breekt het leven
in éénsoortige delen
dat is het uitsterven van alles
de teloorgang, het verdwijnen
kruiend ijs waar nieuwe
eilanden werden verwacht
deze plek misschien
nog twee generaties
in het collectief geheugen
daarna nog in verhalen
steeds mooier in heilige boeken
die zullen ontstaan
nooit verdwijnen of uitsterven
.
Geplaatst op 27 mei 2009, in Poëziewedstrijden. Markeer de permalink als favoriet. 7 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Een ijstijd? wie weet.
Maar ook kruiend ijs brengt als het smelt verandering met zich mee misschien geen eilanden, maar nieuwe uitgestrekte dalen en hoogtepunten waar oude geschriften waardevol bewaard, gelezen en door verteld zullen worden.
Erg mooi!
Ik heb het nooit van die kant bekeken.
Groetjes, Mandy
Mooi Wouter. Een einde markeert altijd een begin. Nieuwe verhalen scheppen nieuwe verlangens. Hè, ik word er poëtisch van 🙂
Wouter, ben benieuwd naar de gedichten waar je aan denkt bij mijn laatste gedicht. Wil je me vertellen welke dat zijn?
En ja, ik ben er nog hoor. Heb even time-out: oude dingen veranderen in nieuwe en dat gaat niet zonder slag of stoot.
Goed weekend!
Nicole
Trouwens, dat kraken van de lucht, dat klinkt als muziek in de oren. Ik hoor het vooral in de lente. Ik heb er een een tijdje geleden een gedichtje over geschreven: http://nicolephilomena.web-log.nl/nicolephilomena/2008/02/lentesensatie.html
doei!
Erg mooi gedicht weer, ik proef de vraag ‘hoe zullen over vele jaren de gedichten/verhalen van nu gelezen worden’.
Is de taal dan nog wel de taal van nu? Ik denk het niet, als ik wel eens een gedicht lees uit 18e of 19e eeuw zie ik dat er veel is veranderd. Niet alleen de taal maar het hele leven wat in de gedcihten terug komt is anders dan nu.
Zo af en toe surf/lees ik even langs deze site.
Jij was ook even bij mijn site langs gelopen/gelezen zag ik, dank je voor je reactie.
groetjes en wie weet tot ooit ziens
Het zou eens waarheid worden…..
Wellicht is het wel goed geweest, dat de tijd zich bemoeide.. Want het is sterk geschreven Wouter. Heb opnieuw genoten!