Gedichten uit de oude doos
Jaren 80
In de jaren 80 heb ik verschillende ‘stijlperiodes’ gekend. Terugkijkend is het allemaal niet goed maar toch wel leuk om terug te lezen.
Het einde der tijden
Het einde der tijden
is nabij meneer
zei ze
ik keek en
ja,
ze zag eruit
alsof dit inderdaad
zo was
en nog eentje
Non verbale communicatie
In mijn bijzijn
schep je visioenen
te groot
voor woorden
maar
in mijn gedachten
en
naar mijn mening
mooier dan
waarheden
.
Geplaatst op 26 september 2009, in Geen categorie. Markeer de permalink als favoriet. 12 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Ik lees hier twee parels die me beroeren:mooi!
Vooral de tweede spreekt mij aan!
Leuke Wouter:-))
Als dit oude gedichten zijn, dan koop ik je boek.
beide de moeite waard… mooi.
Mooie gedichten! De eerste is het mooiste! I love it. ❤
Je moet inderdaad een dichter kennen, het is zoveel fijner. Zelf probeer ik een dichter voor mijn vrienden te zijn.
En gelukkig bevestigen ze het als ik dat ben.
De eerste vind ik erg scherp. Leuk dat je het toch hier neerzet al vind je het zelf niet goed. Zoals blijkt verschillen meningen 😉
Maar heb je dan echt bij alles dat je zo terugleest dat je vindt dat je het niet goed geschreven hebt? Dat is zonde, eigenlijk. Ik vind veel oude dingen van mezelf niet best, maar er zitten ook gedichten tussen waar ik trots op ben gelukkig!
mooi! en idd altijd heel grappig als je iets terugleest!
Gelukkig heb ik ongelijk en ben je wel trots op wat je hebt geschreven. Maar kun je dat alsjeblieft houden waar het hoort, namelijk hier en niet op mijn weblog? Het is niet strafbaar een reactie op je eigen weblog te typen hoor.
Terugkijkend is dat allemaal niet goed??? Och rare, hoe kom je daar nu weer bij? Elke periode heeft goeie werken, de tijd ontwikkelt zich alleen steeds, maar snap wel wat je bedoelt.
En pfjoe…rake zinsnedes zijn dat hierboven:-) Scherp….
Leuk dat spel met taal!
Ik herken dat wel Wouter. Heb stapels liggen en lees ze door om te bundelen, steeds verrast, zo van: heb ik dat geschreven? En soms … moet ik verschrikkelijk glimlachen om de scherpte, de gevoelsdraden, de ironie en de liefdespijn die er aan ten grondslag lag. Lijden maakt een mens rijk aan woorden:-))