Asemische poëzie
Nieuwe vorm van poëzie
.
In mijn zoektocht naar poëzie en de randen van de poëzie kom je de meest bijzondere zaken tegen. Zoals bijvoorbeeld de asemische poëzie. Is het poëzie of is het eerder een vorm van kunst? Asemische poëzie is, volgens een artikel in de Engelstalige Wikipedia een term die rond 1997 voor het eerst gebruikt werd door John Byrum, een visueel dichter, in zijn correspondentie met Jim Leftwich, uitgever en auteur visueel, typografisch en/of literair werk. Zijn vriend en collega Tim Gaze zorgde mee voor de verspreiding van de term.
De laatste jaren wordt de term meer en meer gebruikt ter aanduiding van een bepaalde creatieve bezigheid die het midden houdt tussen kalligrafisch schrift en abstracte grafiek. Aanhangers, beoefenaars van Asemisch schrijven of asemische poëzie hebben zich verenigd in een Facebook-groep, publiceren in diverse gedeelde blogs en maken bundels en chapbooks beschikbaar op internet. De auteurs vormen een internationaal zeer divers gezelschap waaronder een aantal auteurs die zich al eerder hebben bezig gehouden met visuele poëzie, tekst-collages en typografische en kalligrafische experimenten, mail art en computergestuurde teksten.
.
Met dank aan Wikipedia en http://vilt.wordpress.com/2011/11/27/over-asemische-schriftuur-1/
Geplaatst op 25 februari 2013, in Gedichten in vreemde vormen, Literaire kunst en getagd als asemische kunst, asemische poëzie, blog, bundels, chapbook, collages, computergestuurde tekst, dichter, Dirk Vekemans, Facebooktekst, gedichten, gedichten in vreemde vormen, Jim Leftwich, John Byrum, kalligrafisch, Kunstenaars, Literair, mail art, poëzie, schrijven, Tim Gaze, typografisch, VILT, visueel, Wikipedia. Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
echt gahaaf dit:) doet me denken aan die moderne partituren die sommige componisten creeëren:)
Het kan wel fraai gedaan zijn, maar als men dit poëzie noemt, dan is dat toch wel een teken dat de wereld erg achteruit gaat. Modernisme…… Ik vind het gewoon een belediging voor de taalkunstenaars die echt nog met woorden kunnen spelen. Dit oogt meer op muurschilderingen uit grotten, of de eerste tekens die de mens überhaupt uit het brein kon krijgen toen het schrift nog niet bestond. Kunst, ok, maar poëzie? Blijkbaar verveelt de mens zich en moet er steeds weer iets nieuws komen. Als er dan één gek opstaat en dit poëzie noemt, volgt opeens een hele meute en opeens is er een nieuwe vorm gevonden.
Sorry, ik kan dit soort uitingen niet meer serieus nemen.
Jelou wat een scherpe mening. En dat mag, feitelijk is het natuurlijk ook geen poëzie maar alles wat er aan de randen van de poëzie gebeurd daar zal ik over schrijven. En daar mag je het mee eens zijn of oneens, dat is het mooie. Voor ieder wat wils.
Ik vind het geweldig, ben er helemaal weg van, alles zit erin, herhaling, ritme, vorm, vaart, stilstand, dromerijen en realiteit. Ik ga mij gelijk aanmelden op FB. Ennuh oja, even voor de info. Het 1e asemisch schrift is gevonden in 1500. Het is gemaakt door een onbekende auteur en nog steeds niet ontcijferd.
Pingback: Klein verzet : Kamiel Choi | ZICHTBAAR ALLEEN