Projectie
Ingmar Heytze
.
Vandaag een gedicht van Ingmar Heytze zonder verdere introductie of uitleg maar gewoon omdat het een prachtig gedicht van een bijzondere dichter. ‘Projectie’ uit ‘Het ging over rozen’ uit 2002.
.
Projectie
.
Het zal wel donker zijn, als je er niet meer bent.
Misschien zo stil en donker als het ademloos moment
waarop het zaallicht dimt voordat de film begint,
.
dat ogenblik. de hele eeuwigheid. Misschien.
Maar als je droomt dat je een vlinder bent,
kun je evengoed een vlinder zijn
die droomde dat hij mens was.
.
Je mag dit nooit vergeten. Op een dag
kust een van ons de ogen van de ander dicht
en moet dan weten: dit is louter pauze totdat alles
weer opnieuw begint. Jij en ik – geen stof, maar licht.
.
Geplaatst op 30 september 2015, in Favoriete dichters en getagd als 2002, dichtbundel, dichter, dood, gedicht, gedichten, Het ging over rozen, Ingmar Heytze, poëzie, Projectie. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.
Ingetogen
stukje poëzie. Langzaam voordragen geeft het extra gewicht.
Wat een prachtig prachtig gedicht…
prachtig!