Zet je fiets voor een gedicht
Federico Garcia Lorca
.
Van mijn vriend Edwin kreeg ik vanuit Narbonne, Zuid Frankrijk de onderstaande twee foto’s toegestuurd van een gedicht op een muur. Zoals je kunt zien hebben de makers of degene die het gedicht hebben aangebracht niet heel lang nagedacht over de specifieke plek, zo lijkt het. Meteen voor het muurtje met het gedicht staan haken waar je je fiets in kan zetten. Desalniettemin is het een fraai aangebracht gedicht van de Spaanse dichter Federico Garcia Lorca (1898 – 1936) getiteld ‘Media Luna’ uit 1922. de tekst in het Spaans is als volgt (gevolgd door de vertaling van Edwin).
.
Media Luna
.
La luna va por el agua.
¡Cómo está el cielo tranquilo!
Va segando lentamente
el temblor viejo del río
mientras que una rama joven
la toma por espejito.
.
Halve maan
.
De maan gaat door het water.
Hoe sereen blijft de hemel!
Ze oogst langzaam
de oude tremor van de stroom
ofschoon een boomkikker hem
voor een handspiegel houdt.
.
Geplaatst op 2 juni 2019, in Favoriete dichters, Gedichten in de openbare ruimte, Gedichten op vreemde plekken en getagd als 1898, 1922, 1936, dichter, Federico Garcia-Lorca, fietsenrek, fietsenstalling, gedicht, gedichten, gedichten in de openbare ruimte, gedichten op vreemde plekken, Halve maan, Media Luna, muur, poëzie, Spaanse dichter, Vertaling, vriend, Zuid Frankrijk. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Het zou ook zo maar kunnen dat ruimtelijke ordernaars de fietshaken er onnadenkend hebben neergekwakt. Zie je wel vaker. Aan de andere kant geeft het de tekst weer een spiegelend ander perspectief.
Bij De Slegte in Antwerpen vond ik een half jaar geleden een prachtige bundel ‘De mooiste gedichten van Federico García Lorca’ (De Morgen-Wereldpoëzie, uitgeverij Lannoo 2006), Nederlands naast Spaans, erg goed vertaald. Voor €5,-. Wie weet ligt die er nog…