Categorie archief: Gedichten
Aantekeningen als readymade
Aantekeningenpoëzie
.
In de Volkskrant van vrijdag 13 september stond in de rubriek De Recensiekoning een stukje over aantekeningenpoëzie. Nu heb ik op dit blog al vaker over readymades geschreven. Pas nog over stiftgedichten maar eerder ook over Google raedymades bijvoorbeeld. Dit is een nieuwe variant.
Hoe werkt het?
Mensen die met aantekeningenboekjes werken (en dat zijn er een heleboel) of in hun telefoon onder notities van alles noteren beschikken over een arsenaal aan aantekeningen van soms maar een paar woorden of zinnen. Vaak heb je geen idee meer waarom je het ooit hebt opgeschreven of waar het over gaat. Die aantekeningen gebruik je om een readymade van aantekeningen te maken.
Voor beeld uit de krant:
.
Het inzicht van H.
.
Over het mailtje
weet ik nog wanneer je
voor het eerst
een bord vol oesters
tropenroosters
afbraaktheorieën en cafés
niks werkt meer
.
Uiteraard heb ik zelf ook een poging gedaan met mijn notities.
.
Ylvis clips
.
Control enter
harde nieuwe pagina
schaakbord op een tafel
in thema’s werken die in de
community leven
leuk is goed
als het om het leveren
van een inspanning gaat
vandaag is weer geen dag
.
Hebzucht
Zichtbaar alleen
,
Op verzoek uit mijn eerste bundel Zichtbaar alleen met foto’s van Ruben Philipsen nog eens een gedicht uit de serie De 7 hoofdzonden; Hebzucht.
,
Hebzucht
.
Geen aandrang
zo sterk, zo indringend
als de begeerte
naar have en goed
bepalend voor het denken
van alledag
,
als druppels uit een
lekkende kraan
in een plas
die verwordt tot het grote water
groeit de behoefte
,
steeds wanneer
het doel is behaald
worden de grenzen verlegd
en de bakens verzet
,
want die behoefte bevredigen
loopt altijd weer uit
op het spelen van een wedstrijd
die maar niet wil eindigen
,
Gedicht naar aanleiding van column
Onder de brug
.
Woorden ter inspiratie voor natgeregende fietsers
opdringerige brommerkoeriers, haastige passanten
stressende automobilisten en geduldige hengelaars
.
platgeslagen tekst, meestal onzichtbaar
alleen de schippers nemen flarden tot zich
in het voorbijgaan, in het half donker
.
pas wanneer er een pas op de plaats moet
worden gemaakt, openbaren zich de zinnen
de poëtische overdenkingen onder de brug
.
minutenlang mag de tekst haar lezers
plezieren en verwonderen, tot na het laatste
schip, waarna zij zich weer tijdenlang verbergt
,
Kort gedicht
Wankelen
.
het is als die ene namiddag
toen de fruitvliegjes
maar terug bleven komen
.
steeds opnieuw
gaat het niet weg
stapelt het zich op, groeit
het ver boven mijn hoofd
.
vraag ik me af
wanneer het vallen
gaat beginnen
.
Nieuw gedicht
Koppijn 17.30 uur
.
Bruutgebekte kleuter denkt zich
baas van de speelplaats
drie verdiepingen lager
.
goedlachse, alles met de mantel der moederliefde
bedekkende, verwekster van het kleine monster
staat schaapachtig lachend het geblaat van
dumkopf junior aan te gapen
.
een emmer koud water maar vooral de twijfel aan het doelwit
staat nog tussen droom en de rechtvaardigheid van
de daad. Helaas rinkelen de ramen in het huis van
de opvoeder in mij, nog na van het sluiten
.
koel ik mijn polsen in het water der wrake
.
1000ste bericht!
Sinds 1 oktober 2007
.
Dit is het duizendste blogbericht dat ik plaats. Op 1 oktober 2007 begon ik op web-log.nl dit blog naar aanleiding van de (toen nog) voorgenomen publicatie van mijn eerste bundel Zichtbaar alleen. dat is ook de reden dat dit blog nog altijd die naam draagt.
Vanaf 28 september ben ik actief op wordpress nadat web-log het bijltje erbij neer leek te leggen. Op 29 augustus 2012 (nog geen jaar geleden) publiceerde ik mijn 700ste blog bericht. Vanaf dat moment nam ik me voor om elke dag iets te publiceren. Er kwamen categorieën bij (sommige op voorstel van lezers zoals dichter in verzet) en mijn kijk op poëzie werd breder en breder.
Nog steeds schrijf ik over mijn eigen poëzie, post ik mijn eigen gedichten en schrijf ik over mijn activiteiten op poëziegebied maar in toenemende mate schrijf ik in algemene zin over poëzie en dan het liefst over, wat ik de rafelranden van de poëzie noem.
Hierdoor ben ik al op de meest bijzondere initiatieven en uitingen op het gebied van poëzie (en kunst) gestuit. Ik bemerk ook een toenemende interesse in mijn blog en dat motiveert me nog meer om te blijven schrijven over poëzie, elke dag weer.
Speciaal voor deze 1000ste blogpost heb ik een gedicht geschreven, gebruik makend van de readymade of google poetry technieken waarover ik al vaker schreef.
Wie mij kan vertellen hoe ik dit gedicht heb geconstrueerd maakt kans op gratis toezending van één van mijn bundels!
.
Duizend
.
Of het nou zonnen zijn of calorieën
een gelijknamig rijk of bommen en granaten
duizend laat mij niet meer los
.
duizend redenen of manieren hoe
te sterven, duizend vragen en niet
te vergeten de duizend plekken
.
die je gezien moet hebben, met duizend
geweldige dingen, zoals duizend bochten in
de Eifel en duizend toffe mensen
.
duizend keer sterker dan duizend kilo, liter
MB, Newton of ounce gold en hits natuurlijk
op Youtube en duizend Facebook likes
.
voor mij tellen nu vooral de duizend ideeën
die ik had en die gaan komen, de duizend keer
dat ik hoop te verrassen en je laat glimlachen
.
Wil je dit gedicht beluisteren via mijn Youtube kanaal? Kijk dan hier:
Over de doden
Zichtbaar alleen
.
Vanmorgen kreeg ik een berichtje van Evy van Eynde, haar nieuwe dichtbundel komt uit en ze vroeg me of ik over deze bundel en de bijbehorende theatervoorstelling iets wil schrijven op dit blog. Ik ga haar hierover nog mailen maar het deed me denken aan mijn eerste bundel ‘Zichtbaar alleen’.
Die heb ik erbij gepakt en uit Zichtbaar alleen vandaag het gedicht ‘Over de doden’.
.
Over de doden
.
Ik leef in de schaduw
van het leven
.
op zoek naar het donker
laat het licht mij koud
.
noem mij wie ik ben
ik toon u mijn ware zelf
.
geef mij uw dierbaren
uw onderdanen, als olie
op mijn vuur
.
noem mij wie ik ben
laat mij u vergezellen
.
ik wacht geduldig, mijn tijd
staat vast, de eeuwigheid
als metgezel, mijn vriend
.
noem mij wie ik ben
en uw naam zal ik noemen
.
Mannenman (nieuw gedicht)
Man
.
Als je, zoals ik, het grootste gedeelte van je leven werkt en leeft tussen voornamelijk vrouwen, zou je met enige verwondering naar het fenomeen mannenman kunnen kijken. Een mannenman, met een eigen plek in de schuur of garage (the mancave), die het liefst de hele dag doorbrengt met andere mannenmannen.
Ik probeer het fenomeen te begrijpen, heb er zo mijn gedachten over maar een mannenman zal ik wel nooit worden. Vanuit deze gedachten komt het volgende gedicht.
.
Mannenman
.
Was ik maar een mannenman
zo’n bonkig stuk vreten met een mannengrot
in zijn schuur of garage, ver weg van zijn vrouw
vissend, hikend, klimmend of fietsend
met vrienden, drinken en lachen om niets en alles
het leven in overzichtelijke stukken gerangschikt
.
Had ik aan mannenvriendschappen maar genoeg
voetbal op zondag, eten volgens de schijf van drie
aardappelen, vlees en groenten en vooruit, op vrijdag
nasi, pizza’s of friet en bij de eerste zonnestralen
grote stukken vlees op de barbecue en ongecompliceerd
op zaterdag de auto naar de wasstraat
.
Wat je ogen zien maken met je handen, zoals
mijn vader vroeger, direct praktisch aan de slag
’t liefst met andermans ideeën
Zweten, vreten en daarna zuipen en alleen
wat voelen als je per ongeluk verkeerd slaat
met je hamer, op je duim
.
Was ik maar een mannenman, zo nu en dan, even
.
.
Nieuw gedicht
Tussen jou en mij
.
Praat niet geringschattend over de taal
van mijn mond, mijn handen
die kracht zouden ontberen
.
bergen heb ik verzet voor jou
luchten geschilderd in het felste blauw
het zonlicht beschreven als ware
het een pasgeborene
.
hou niet van me
om mijn daden,
bewonder me niet
om wie je ziet
.
geef me een vinger
een oogopslag, daaraan
heb ik genoeg
.
Vanaf het land
Gedicht uit ‘Zoals de wind in maart graven beroert’
.
Uit mijn laatste bundel het gedicht ‘Vanaf het land’ geschreven naar aanleiding van een foto van Vlissingen.
.
Vanaf het land
.
Waar geen schip meer wordt geborgen
of van de helling komt, geen passant meer
in rubberen bescherming de navel nat loopt
.
waar de witte rots, die vele talen herbergt
uitkijkt over oeroude Zeeuwse meesters,
waar wolken in eindeloze herhaling hergebruikt
worden voor evenzovele reproducties
.
daar omhelzen geschiedenis en geografie elkaar
ligt vervlakking op de loer en draaien
verlangen en belofte opnieuw
in eindeloze omwentelingen,
kolkend in de golven
.
ZICHTBAAR ALLEEN 