Site-archief
Charles Bukowski
Laatste lezing
.
Charles Bukowski gaf weinig lezingen in zijn leven. Hij hield er helemaal niet van. En als hij al een lezing gaf was dat voor het geld (meestal niet meer dan een paar honderd dollar). Tijdens lezingen zocht hij ook nog eens vaak naar ruzie met mensen in zijn publiek.
Charles Bukowski overleed in 1994 maar zijn allerlaatste publieke lezing was op 31 maart 1980. Vanaf dat moment had hij inkomsten uit royalties van boeken en verfilmde boeken. De video van zijn laatste lezing heeft lang op de plank gelegen maar is nu te bekijken via Youtube (en nu dus hier). De lezing had plaats in de Sweetwater Inn in Redondo Beach in Californië.
.
Twee uur, bier
Poëzie en film
.
De film Barfly uit 1987 van Barbet Schroeder is een semi-autobiografische film naar het leven van Charles Bukowski. In deze film worden de hoofdrollen vertolkt door Mickey Rourke (die het alter ego van Bukowski speelt Henry Chinaski) en Faye Dunaway (die Wanda Wilcox speelt). Charles Bukowski komt ook heel even kort voor in de film als cameo in een stukje zonder tekst.
Een korte inhoud van de film: Henry Chinaski is dichter en alcoholist, en spendeert zijn dagen in de kroeg. Op een dag ontmoet hij Wanda. Zij is ook alcoholist, en Henry wordt verliefd op haar. Even lijkt het erop dat Henry’s gedichten succesvol worden, maar zijn beroemdheid is van korte duur. Het wordt de twee duidelijk dat ze eigenlijk maar één doel in hun leven hebben, en dat is drinken en de buitenwereld laten voor wat die is.
In de film komen twee (delen) van gedichten voor van Charles Bukowski: ‘2 P.M. Beer’ en ‘Old man, dead in a room’. De laatste komt uit een bijzonderecollectie gedichten met de titel ‘It catches my heart in its hands’ (Loujon Press, 1963). De naam van de collectie gedichten is een regel uit het werk van Robinson Jeffers, een vroege inspiratiebron van Bukowski.
.
“2 p.m. beer”
.
nothing matters
but flopping on a mattress
with cheap dreams and a beer
as the leaves die and the horses die
and the landladies stare in the halls;
brisk the music of pulled shades,
a last man’s cave
in an eternity of swarm
and explosion;
nothing but the dripping sink,
the empty bottle,
euphoria,
youth fenced in,
stabbed and shaven,
taught words
propped up
to die.”
.
“Old man, dead in a room”
.
this thing upon me is not death
but it’s as real
and as landlords full of maggots
pound for rent
I eat walnuts in the sheath
of my privacy
and listen for more important
drummers;
it’s as real, it’s as real
as the broken-boned sparrow
cat-mouthed, uttering
more than mere
miserable argument;
between my toes I stare
at clouds, at seas of gaunt
sepulcher. . .
and scratch my back
and form a vowel
as all my lovely women
(wives and lovers)
break like engines
into steam of sorrow
to be blown into eclipse;
bone is bone
but this thing upon me
as I tear the window shades
and walk caged rugs,
this thing upon me
like a flower and a feast,
believe me
is not death and is not
glory
and like Quixote’s windmills
makes a foe
turned by the heavens
against one man;
…this thing upon me,
great god,
this thing upon me
crawling like snake,
terrifying my love of commonness,
some call Art
some call Poetry;
it’s not death
but dying will solve its power
and as my grey hands
drop a last desperate pen
in some cheap room
they will find me there
and never know
my name
my meaning
nor the treasure
of my escape.
.
Bukowski ontdekking
Bukowski.net
.
Al jaren lang ben ik een groot liefhebber en bewonderaar van het werk van Charles Bukowski. In eerste instantie vooral van zijn proza maar de laatste jaren steeds meer ook van zijn poëzie. Op het internet kwam ik de website http://bukowski.net/ tegen. Een website vol schatten als het om Charles Bukowski gaat. Niet alleen ontzettend veel informatie over hemzelf en een mooie tijdlijn van zijn leven maar vooral prachtige afbeeldingen van originele manuscripten en gedichten.
.
Een paar mooie voorbeelden :
.
Kortom voor de ware liefhebber van deze bijzondere schrijver/dichter/kunstenaar een website om te onthouden.
Tot slot nog (voor mij nieuw) een rubriek met artwork van Charles Bukowski. Meer dan 1000 schilderijen maakte hij in zijn leven. Op de website zijn er een groot aantal te bekijken. Zoals bijvoorbeeld dit schilderij.
.
Gedichten in vreemde vormen
Charles Bukowski
.
Op het internet kwam ik dit gedicht/deze tekening van ‘As crazy as I ever was’ van Charles Bukowski.
De regelmatige lezer van dit blog kent mijn voorkeur voor poëzie van Bukowski, vandaar dat ik deze tekening/dit gedicht met jullie wilde delen.
.
Omdat het kan
Nog maar een gedicht van Charles Bukowski
.
gewoon omdat het kan en omdat het één van mijn favoriete dichters is.
.
En nu?
.
De woorden zijn gekomen en gegaan,
ik zit hier ziek nu.
De telefoon rinkelt, de katten slapen.
Linda stofzuigt.
Ik wacht om te leven,
wacht om te sterven.
Ik wou dat ik wat heldendom kon inluiden.
Het is maar een trieste ingreep maar de boom buiten
weet het niet:
ik zie hem bewegen in de wind
in de late namiddagzon.
Er valt hier niets aan te geven,
alleen maar wachten.
Ieder staat er alleen voor.
O, ik was ooit jong,
O ik was ooit ongelooflijk
jong!
.
Factotum
Door Charles Bukowski
.
Afgelopen weekend kwam ik mijn (Engelstalige) exemplaar van Factotum van Charles Bukowski weer eens tegen in mijn boekenkast. Zoals de regelmatige lezer van dit blog weet ben ik groot fan van Bukowski. Ooit, tijdens mijn opleiding, was een studiegenoot een vergeeld en verfrommeld exemplaar van dit boek aan het lezen. Het was een doorgeef versie die al door vele handen was gegaan. Helemaal in stijl met de inhoud van het boek en de schrijver wat mij betreft. Ik heb het boek toen ook gelezen en vanaf dat moment ben ik alles van Charles Bukowski gaan lezen. Eerst zijn romans en later zijn poëzie.
Factotum (vertaling Manusje van alles) verhaalt over het alter ego van Charles Bukowski, Henry Chinaski, een schrijver die zijn manuscripten niet gepubliceerd krijgt en zichzelf in leven houdt met allerlei geestdodende en eenvoudige baantjes. Dat opgeteld bij zijn voorkeur voor foute vrouwen en drank schetst een triest maar bijzonder leven. De zwarte humor en de virtuose taal van Charles Bukowski maken dit boek tot een klassieker.
.
Wat quotes uit Factotum:
“I lay on the floor and looked up those beautiful legs. ‘Baby,’ I said, ‘I’m a genius but nobody knows it but me.’
She looked down at me. ‘Get up off the floor you damn fool and get me a drink.’”
.
“‘I need a writer. Are you a good one?’
‘Every writer thinks he’s a good one.’”
.
Kortom een boek dat ik iedereen kan aanraden. En als je dan toch gegrepen bent door de taal van Bukowski, lees dan ook zijn poëzie. Net zo rauw en direct en net zo bijzonder.
.
Night school
In the drunk driver’s class
assigned there by division 63
we are given tiny yellow pencils
to take a test
to see if we have been listening
to the instructor.
questions like: the minimum sentence for a
2nd drunk driving conviction is:
a) 48 days
b) 6 months
c) 90 days
there are 9 others questions.
after the instructor leaves the room
the students begin asking the questions:
“hey, how about question 5? that’s a
tough one!”
“did he talk about that?”
“I think its 48 days.”
“are you sure?”
“no, but that’s what I’m putting
down.”
one women circles all 3 answers
on all questions
even though we’ve been told to
select only one.
on our break I go down and
drink a can of beer
outside a liquor store.
I watch a black hooker
on her evening stroll.
a car pulls up.
she walks over and they
talk.
the door opens.
she gets in and
they drive off.
back in class
the students have gotten
to know each other.
they are a not-very-interesting
bunch of drunks.
I visualize them sitting in a
bar
and i remember why
I started drinking
alone.
the class begins again.
it is discovered that I am
the only one to have gotten
100 percent on the test.
I slouch back in my chair
with my dark shades on.
I am the class
intellectual.
Charles Bukowski
A Smile To Remember
.
we had goldfish and they circled around and around
in the bowl on the table near the heavy drapes
covering the picture window and
my mother, always smiling, wanting us all
to be happy, told me, ‘be happy Henry!’
and she was right: it’s better to be happy if you
can
but my father continued to beat her and me several times a week while
raging inside his 6-foot-two frame because he couldn’t
understand what was attacking him from within.
.
my mother, poor fish,
wanting to be happy, beaten two or three times a
week, telling me to be happy: ‘Henry, smile!
why don’t you ever smile?’
.
and then she would smile, to show me how, and it was the
saddest smile I ever saw
.
one day the goldfish died, all five of them,
they floated on the water, on their sides, their
eyes still open,
and when my father got home he threw them to the cat
there on the kitchen floor and we watched as my mother
smiled
.
Charles Bukowski
O ja
Charles Bukowski
Gedicht
Zoals de regelmatige lezer van mijn blog waarschijnlijk wel weet heb ik een zwak voor Charles Bukowski, zowel zijn proza als zijn poèzie is zeer lezenswaardig. Uit het volgende gedicht blijkt voor mij dat ondanks alle rauwheid en hardheid in zijn schrijven, Charles Bukowski eigenlijk ook maar een romantische ziel was.
Confession
|
|||
Charles Bukowski
Schrijver en dichter
Charles Bukowski is één van mijn favoriete schrijvers. Vooral aan zijn romans heb erg veel plezier beleefd. De vrolijkheid waarmee hij de zelfkant van de maatschappij beschrijft is uniek.
Daarnaast is Bukowski een begenadigd dichter.
Dit is een pareltje van zijn hand.
.
Girl In A Miniskirt Reading The Bible Outside My Window
.
Sunday, I am eating a
grapefruit, church is over at the Russian
Orthadox to the
west.
.
she is dark
of Eastern descent,
large brown eyes look up from the Bible
then down. a small red and black
Bible, and as she reads
her legs keep moving, moving,
she is doing a slow rythmic dance
reading the Bible. . .
.
long gold earrings;
2 gold bracelets on each arm,
and it’s a mini-suit, I suppose,
the cloth hugs her body,
the lightest of tans is that cloth,
she twists this way and that,
long yellow legs warm in the sun…
.
there is no escaping her being
there is no desire to. . .
.
my radio is playing symphonic music
that she cannot hear
but her movements coincide exactly
to the rythms of the
symphony. . .
.
she is dark, she is dark
she is reading about God.
I am God.
.
Charles Bukowski
.
ZICHTBAAR ALLEEN 