Site-archief

Via Veneto

Herman Pieter de Boer

.

Oh Waterlooplein, Ome Arie, Mamma, Laat me, Annabel, Maar vanavond, het is maar een kleine greep uit de teksten die schrijver, liedjesschrijver en copywriter Herman Pieter de Boer (1928-2014) schreef voor respectievelijk Johnny en Rijk, Conny Vandenbos, André Hazes, Ramses Shaffy, Hans de Booij en Gerard Joling. In totaal schreef hij meer dan 700 liedteksten. Ik maakte voor het eerst kennis met deze schrijver van korte verhalen in de jaren ’70 en ’80. Hij schreef toen een serie boeken die stuk voor stuk heel veel verkocht en gelezen werden. Ik herinner mij ‘Het damesorkest en andere stadsverhalen’, ‘De kellnerin en andere verhalen’, ‘Het herenhotel en andere verhalen’ en ‘Waanzin en moederliefde & Dorpsgeheimen’ stuk voor stuk korte verhalen (wie leest die nog tegenwoordig?) die ik met zeer veel plezier las.

Dat hij ook gedichten schreef wist ik niet maar verbaast me ook niet echt, veel liedjesschrijvers zijn ook vaardige dichters. In 1989 verscheen van hem de bundel ‘Gekleurde gedichten’. Ook in zijn poëzie klinkt zijn enorme fantasie en vaardigheid als verteller door zoals bijvoorbeeld in dit gedicht zonder titel.

.1989, 1928, 2014, 

O Via Veneto,

o ziel en zaligheid, daar is zij!

La Melba, diva, blanke zalm,

godin van Rome.

De dialogen vallen stil,

men kijkt:

de zilverhakken tikken vonkjes uit de tegels,

roomwitte dubbelweelde wipt

en billen syncoperen in satijn.

Secondenspanning,

voelbaar.

Dan is ze weer, te snel, voorbij.

Campariglazen zijn versplinterd,

drie parasols in rook en vlammen opgegaan,

en graaf Cavour

is, klauwend aan zijn tafeltje, gestorven

van begeerte.

.

Terug naar de kust

Theun de Winter

.

Afgelopen week hoorde ik ergens op de radio het nummer ‘Terug naar de kust’ van Sjoukje Spijker of Maggie MacNeal. Terug naar de kust is een single afkomstig van het verzamelalbum ‘Zing je moerstaal’, het boekenweekgeschenk van 1976. Er werd voor dat project (dat bedacht werd door Ad Visser, presentator van Toppop) een combinatie gelegd tussen artiest en schrijver om het Nederlands repertoire meer onder de aandacht te trekken. Maggie MacNeal (van voorheen Mouth & MacNeal) werd gekoppeld aan de dichter Theun de Winter. Ze werd op dit nummer begeleid door het Gewestelijk Orkest voor Zuid-Holland in een arrangement van Ruud Bos.

Journalist, tekstschrijver en dichter Theun de Winter (1944) schreef de tekst in de Kerkstraat in Amsterdam. Het wilde maar niet vlotten, tot een novemberdag bij hem herinneringen opriep aan “zijn” Texel (hij groeide op in Den Burg), omringd door kust en zee. De tekst stond toen vlot op papier. Het nummer werd een redelijke hit, het bereikte de 8ste plaats in de top 40. Vanaf 1999 staat het nummer jaarlijks in de Top 2000 van Radio 2 (in 2020 op plaats 1898). Een aantal andere artiesten nam het nummer later ook op. Gerard Joling, Margriet Hermans en Rick de Leeuw haalden de hitparade er echter niet mee.

Andere dichters die gedichten en teksten aanleverde voor deze LP waren onder andere Jan Kal, Kees Buddingh’, Bert Schierbeek, Jules Deelder, Judith Herzberg, Nico Scheepmaker en Gerrit Komrij.

.

Terug naar de kust

.

.
.