Johanneskind

.

Uit de overlevering van de tante van een vriend komt de bundel ‘Johanneskind, Gedichten van Joannes Reddingius (1873-1944). Mijn exemplaar is een 2e vermeerderde druk uit 1913 (1e druk 3000, 2e druk 5000 exemplaren, kom daar nog maar eens om).

Joannes Reddingius schreef onder meer in De Nieuwe Gids, maar toen na het overlijden van Willem Kloos in 1938 Alfred Haighton eigenaar en redacteur van dit literaire tijdschrift werd, verklaarden Reddingius en een groot aantal andere publicisten dat zij niet langer wilden meewerken, “daar zij van deze wijzigingen een belangrijken fascistischen invloed in de leiding van De Nieuwe Gids” verwachten.”

In deze bundel staat een alleraardigst gedicht dat ook heden ten dage nog heel actueel is. Er zijn tegenwoordig zoveel ouders van kinderen die full time werken en ook nog de zorg voor een gezin en huis hebben, en dan is een uur alleen een weldaad.

.

Het is zoo goed een uur alleen te zijn

.

Het is zoo goed een uur alleen te zijn

in de’avond bij het zachte, gele licht

der stille lamp en luistrendfijn, heel fijn,

stilte te hooren rustig van gezicht.

.

Het is zoo goed de dingen van den dag

ver weg te weten en jezelf te zijn

en om iets liefs te lachen zachten lach

door even van een zanggedein.

.

Het is zoo goed te denken aan een schat,

eeuwig nabij, hoe moe en arm je ook bent,

een mensch te zijn, die veel heeft liefgehad,

maar die van ver alleen het liefste kent.

.

Het is zoo goed in ’t late jaargetij

open te zijn voor ’t weifel-zachte licht,

dán staat heel licht geschreven een gedicht

en lache-dans een ongeweten rei.

.