Ruth Lasters

.

Vandaag ben ik voor mijn boekenkast gaan staan en pakte ik, zonder te kijken, Het Liegend Konijn nummer 2 uit 2015 van een plank. Ik heb verschillende uitgaves van Het Liegende Konijn en elk nummer is een feest om te lezen, de kwaliteit, de diversiteit, terecht krijgt Jozef Deleu als redacteur regelmatig complimenten voor zijn werk.

Opnieuw opende ik deze bundel zonder te kijken op pagina 109 en daar staat het gedicht ‘Match’ van de Vlaamse Ruth Lasters (1979). Dit gedicht uit haar bundel ‘Lichtmeters‘ uit 2015 wil ik graag met jullie delen.

.

Match

.

Misschien is voetbal werkelijk het enige doel,

ook van het onderbewustzijn en het bewuste: twee delen

.

enkel en alleen omdat een match twee ploegen

vereist. Ooit stelt de helft van je neuronen bewust voor

.

een bal, zo groot en zwaar als het hoofd zelf, waarin

groeit buiten jezelf om de geurherinnering van

.

pasgemaaid gras: het veld. Eerst wint de bal, zie je hem

haarscherp voor je, tot op de stiksels van je lederen

.

schedel. Dan scoort de onbewuste grasgewaarwording, vult

kruidig groen je oude brein tot het haast knapt en slechts

.

het kriebelen van een laken langs je wang veroorzaakt de finale

aftrap.

.