Site-archief
Gedichten op bierviltjes
Gedichten op vreemde plekken
.
Het is alweer even geleden dat ik hier een voorbeeld gaf van een gedicht op een vreemde plek. Dat wil zeggen, een gedicht dat ergens op geprint, geschreven, gedruklt of geschilderd is buiten een boek. Op internet kwam ik een leuk voorbeeld tegen van poëzie op een vreemde plek, niet origineel in de zin dat een gedicht op een bierviltje iets nieuws is of iets heel origineels maar de uitvoering vind ik dan weer wel heel aardig.
In 1985 bracht Novella een serie bierviltjes met gedichten van bekende Nederlandse dichters. Ter promotie van de reeks werd één gedicht van Hans Andreus op groot formaat bierviltmateriaal gezeefdrukt in een oplage van 7 exemplaren. In 1994 verscheen een tweede reeks. Inmiddels zijn de bierviltjes collectorsitems geworden en worden ze op sites als Lastdodo aangeboden. Dat er nog weinig animo voor is blijkt wel uit het feit dat de hoogste prijs voor bijvoorbeeld een viltje met een gedicht van Judith Herzberg momenteel € 0,10 is. Desalniettemin een erg leuk voorbeeld van poëzie op vreemde plekken.
.
De kleine Pieterse
Jan J. Pieterse
.
Soms kom ik ineens een boekje of bundel tegen die ik bijna vergeten was. Zo ook vandaag. Het betreft hier het kleine bundeltje ‘De kleine Pieterse, een krijgertje’ van Jan J. Pieterse. De titel klopt wel want volgens mij heb ik dit bundeltje ooit eens ergens cadeau gekregen. Dit bundeltje is uitgegeven door Novella in 1998 en bevat ‘miniatuurtjes en kindergedichten voor volwassenen’ zoals op de achterflap staat te lezen. Ik zou de gedichtjes in dit bundeltje rangschikken onder de noemer light verse. Jan J. Pieterse is theaterjournalist voor het Haarlems Dagblad (in 1998 toch) en podiumpresentator van de Cabarestafette.
Dit bundeltje moeten we zien als een opstapje naar zijn bundels voor volwassenen. Wie weet. Uit dit aardige bundeltje een paar gedichtjes.
.
De pupil:
.
Natuurlijk hebben jullie
niks tegen mij.
Dat weet ik wel.
Maar waarom moet ik
altijd de elftalfoto nemen?
.
Ook tijdens het spel.
.
De zoon:
.
Als kind moest ik
altijd huilen als
mijn vader wegging.
.
Van mijn moeder.
.
De maatschappelijk werker:
.
‘Je vader is een motherfucker,
jongen, je hebt gelijk.
En gelukkig maar!
Veel ouders doen het namelijk
nóóit meer met elkaar’.
.
Tijd voor lucht en luim
Gestampte mensjes
.
Na een paar dagen van zware, serieuze gedichten op mijn blog waar alle reden voor was, is het met de zon van vandaag tijd voor wat lucht en luim. De bundel Gestampte mensjes is hiervoor een uitstekend middel. Met de ondertitel Vrolijke gedichten voor jong en oud weet je meteen waar je aan toe bent. Maar vergis je niet, dit zijn niet alleen maar onbekende dichters of louter dichters uit het light verse genre. Ook dichters als Jan Hanlo, K. Schippers, Jean Pierre Rawie, Rutger Kopland en Judith Herzberg zijn vertegenwoordigd.
Om de dag nog wat vrolijker te maken een paar gedichtjes van bekende en minder bekende dichters.
.
Spleen
.
Ik zit me voor het open raam
onnoemlijk te vervelen,
ik wou dat ik twee hondjes was
dan konden we samen spelen
(Godfried Bomans)
.
Schoonmaak
.
Heel voorzichtig
met haar ragebol
veegt de huisvrouw
in de oksel van het plafond
.
giechelend
lacht het gebouw zich in puin
(Karel Soudijn)
.
Voorgoed genezen
.
Ik besloot met de trein naar Tiel te gaan,
alwaar ene Jomanda genezingen verrichtte.
En ziet: op de heenweg zat ik nog,
maar, oh wonder, op de terugweg kon ik staan.
(Jan J. Pieterse)
.
Het was een blijde dag, toen men mij vroeg
of ik de sleutel van de hemelpoort soms droeg.
Maar wat begreep men van mijn stralende humeur?
Het was de sleutel van de achterdeur.
(Olaf J. de Landell)
.
Narigheid
.
Zit je in de narigheid
neem dan een kloek besluit;
trek je wandelschoenen aan,
trek ze dan weer uit.
(Chr. van Geel)
.
Capitaine Mobylette
.
Van zwart haar moet ‘k zo huilen.
Van blond krijg ik het benauwd…
ach! vind je het erg als jij vannacht
je bromfietshelm ophoudt?
(Levi Weemoedt)
.
Gestampte mensjes werd in 1998 uitgegeven door Novella te Amersfoort.
ZICHTBAAR ALLEEN 