Site-archief
Nu
Herman de Coninck
.
Toen ik vandaag voor mijn boekenkast stond en zonder te kijken een bundel eruit pakte, bleek dit ‘Vingerafdrukken‘ van Herman de Coninck (1944-1997) te zijn uit 1997. Omdat ik al veel gedichten van Herman de Conink heb gedeeld op dit blog was ik nieuwsgierig op welke bladzijde, bij welk gedicht ik de bundel zou openslaan. Het bleek pagina 13 te zijn waar het gedicht ‘Nu’ staat.
De regelmatige lezer van dit blog weet dat Herman de Coninck in de absolute top van mijn favoriete dichters staat. Dus toch maar even gecheckt of ik dit gedicht niet al eerder deelde. Dat blijkt niet het geval. Daarom hier ‘Nu’.
.
Nu
.
Vandaag zag ik een vrouw
afscheid nemen op de trein.
Zij ging naar een ander land,
maar ook daar zou zij van hier zijn,
achternabemind door haar man.
.
Zo hoop ik dat ik mijn dochter
over vijftig jaar, een vorige eeuw
in kan beminnen, deze,
in deze zinnen.
.
Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd
Siel Verhanneman
.
De Vlaamse dichter en schrijver Siel Verhanneman (1989) verloor in 2013 haar vader en drie jaar later haar zus. In 2016, een maand voor de dood van haar zus, bracht de overweldigende respons op sociale media Siel ertoe een dichtbundel in eigen beheer uit te brengen over de dood van haar vader. De 400 exemplaren waren onmiddellijk uitverkocht. Met haar instinctieve poëziedebuut ‘Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd’ (2016) maakte ze angst, verdriet en rouw wijd bespreekbaar.
In 2018 verscheen haar tweede poëziebundel ‘Zo scherp je kon er ook niet geweest zijn’ waarin ze de strijdlustige liefde, het geboetseerde geluk en de luide stilte van gemis verkent en in 2022 staat haar derde poëziebundel gepland (januari) ‘Wat nu met het licht dat binnenvalt’ waarin ze de impact die rouw heeft op intimiteit, spontaniteit en de zintuiglijke weergave van het leven belicht.
In 2020 werd Siel Verhanneman opgenomen in ‘Nu’ als één van de tien meest interessante jonge dichters van het moment. Werk van haar verscheen in Deus Ex Machina, De afstand en Watou 2020, een bloemlezing samengesteld door Peter Verhelst.
Uit haar debuutbundel ‘Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd’ komt het volgende gedicht.
.
Ben ik dan nu
een achterblijver
die uw auto ziet vertrekken
en in slow motion
haar met tranen
uit mijn gezicht veegt.
*
Je kleeft aan me vast als een slechte herinnering.
Je zit me op de huid, je kijkt me op de vingers.
En net als een hond na een regenbui,
probeer ik jou weer van me af te schudden.
Hoe graag ik je in duizend druppels als een plas wil achterlaten.
*
Het voelde als een hete douche
waarvan je
tijdens de eerste aanraking met je huid
twijfelt
of het niet gewoon ijskoud is.
*
De klok definitief op 11u43 gezet zodat de tijd zonder hem niet
verder hoeft te tikken.
.
Het kortste gedicht ter wereld
Ali, Silverstein, Gillian of Vondel
.
Op 13 mei 2013 schreef ik al over het langste gedicht ter wereld. Een bijzonder initiatief van GitHub.com dat inmiddels uit 3816 verzen bestaat. Het feit dat er zoiets als het langste gedicht ter wereld bestaat heeft me ertoe doen besluiten om eens te kijken of er ook zoiets als het kortste gedicht ter wereld bestaat.
Ik kan je hier melden dat er een levendige discussie op internet gaande is over wie dan wel het kortste gedicht ter wereld geschreven heeft. Er zijn twee gegadigden volgens de schrijver van het artikel op http://www.fun-with-words.com/shortest_poem.html en wel Shel Silverstein, schrijver van kinderboeken met het gedicht ‘Fleas’ / Strickland Gillian een Amerikaans dichter (1869 – 1954) met het gedicht ‘Lines on the Antiquity of Microbes’.
Het betreft hier hetzelfde gedicht maar waarschijnlijk is het origineel van Gillian.
Fleas / Lines on the Antiquity of Microbes
.
Adam
Had ‘em
.
Op een andere website https://www.englishforums.com/English/WorldsShortestPoem/vrrkk/post.htm wordt Muhammad Ali de wereldberoemde bokser als auteur van het kortste gedicht opgevoerd. Tijdens een graduation speech in de universiteit van Harvard zou hij het volgende gedicht hebben voorgedragen.
.
Me?
We!
.
Op diezelfde website echter komt een nog korter gedicht aan de orde en wel het gedicht van Joost van den Vondel dat hieronder te lezen is.
.
U
Nu!
.
In 1616 wordt Joost diaken in de Waterlandsche Doopsgezinde Kerk. Vier jaar later treedt hij af vanwege depressiviteit en lusteloosheid, verschijnselen die de artsen wijten aan een overdosis zwarte gal. Wellicht mede vanwege zijn depressie schrijft hij in 1620 een tekstueel wel heel minimaal gedicht, met als enige woorden: ‘U, nu!’ Met dit palindroom (een tekst die je van links naar rechts en andersom kunt lezen), dat volgens het Guinness Book of Records het kortste Nederlandse en vermoedelijk ook internationale gedicht is, wint hij een Nederlandse dichtwedstrijd.
En volgens mij is daarmee de strijd beslist. Joost van den Vondel is de auteur van het kortste gedicht ter wereld.
.





