Site-archief
Als Atlas
Zichtbaar alleen
.
De bundel ‘Zichtbaar alleen’ die ik in 2008 publiceerde samen met fotograaf Ruben Philipsen mag zich nog altijd in een zekere belangstelling verheugen. Nog jaarlijks worden er exemplaren verkocht. Waarschijnlijk komt dit door de tijdloze foto’s en gedichten in combinatie met de uitvoering van de bundel, kwalitatief hoogstaand en met veel aandacht gemaakt.
Met enige regelmaat krijg ik ook nog de vraag om nog eens iets uit deze bundel te plaatsen. Vandaar vandaag het gedicht ‘Als Atlas’.
.
Als Atlas
.
Hoe vaak heb je het licht gezocht
de last gedragen, als Atlas
het hoofd gebogen
onder het gewicht van je verlangen
naar antwoorden en richting
.
Je tartte verstandige inzichten
revolteerde, bestormde, verloor
.
Gedwongen tot het einde
de last te dragen
de schoonheid en vrijheid
aanschouwend
als te begeren
maar onbereikbaar
.
.
Een exemplaar kopen van ‘Zichtbaar alleen’? Dat kan, mail me of reageer op dit bericht.
.
Poëziewedstrijd Ongehoord! 2015
Doe mee en maak kans op prachtige prijzen!
Even een stukje geschiedenis. In 2009 ben ik begonnen met een poëziewedstrijd op mijn blog (toen nog bij web-log.nl). In dat jaar waren er ongeveer 35 inzendingen en de jury bestond uit de fotograaf van mijn (onze) eerste dichtbundel ‘Zichtbaar alleen’ Ruben Philipsen en beeldend kunstenares Loes van Vliet.
Het jaar daarop had ik zo’n 85 inzendingen en bestond de jury uit twee bevriende dichters de (beide helaas inmiddels overleden) Otto Zeegers en Pero Senda.
In het derde jaar steeg het aantal inzender tot boven de 120 en waren de juryleden mijn uitgever Henriette Faas en een medewerker van de uitgeverij Bep van Wely.
Toen ook besloot ik dat de poëziewedstrijd een groter publiek verdiende. Bij Ongehoord! viel mijn idee om de poëziewedstrijd ‘over te nemen’ in goede aarde en sinds 2012 wordt deze wedstrijd onder de noemer Ongehoord! gedichtenwedstrijd jaarlijks georganiseerd. En met groot succes. Jaarlijks doen er meer dan 200 dichters mee aan de wedstrijd, bestaat de jury uit ter zaken kundige mensen en is de uitreiking in het Bibliotheektheater in Rotterdam een groot feest. Ook de prijs, het beeldje van kunstenares Lillian Mensing, spreekt zeer tot de verbeelding.
Ook dit jaar organiseert de stichting Ongehoord! wederom dé poëziewedstrijd. Het thema dit jaar is: ‘Daarheen gaan’. We hopen dat vele dichters weer massaal meedoen. Verras ons met jullie krachtige woorden en wendingen. Lees hieronder onze voorwaarden.
- Per inzender mag 1 gedicht worden ingezonden met als thema ‘Daarheen gaan’.
- Het gedicht moet in het Nederlands zijn.
- Het gedicht mag niet meer dan 30 regels hebben (inclusief witregels).
- Het gedicht moet worden aangeleverd in een Worddocument zonder opmaak, lettertype times new roman, 12 punts letter.
- In de mail moet de naam van de dichter (geen pseudoniem) staan. ook al staat de naam in het e-mailadres, toch duidelijk de naam van de dichter vermelden, evenals de titel van het gedicht.
- Er zal een onafhankelijke jury worden samengesteld met namen die niet verbonden zijn aan Ongehoord! Deze namen worden in de loop van dit jaar bekend gemaakt.
- Inzendingen kunnen vanaf 1 april 2015 tot en met 31 mei worden ingezonden naar: ongehoordgedichtenwedstrijd@gmail.com.
- Inzendingen die niet voldoen aan deze voorwaarden worden uitgesloten van deelname.
- De prijsuitreiking van de Ongehoord! poëziewedstrijd zal plaats vinden op zondag 22 november 2015 in het Bibliotheektheater in Rotterdam.
- Iedere inzender krijgt een bevestigingsmail van toezending.
- Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd.
- Met deelname geeft de dichter toestemming tot het plaatsen van het gedicht in een eventueel te verschijnen E-bundel (mits opgenomen in de shortlist).
Dit kun je allemaal winnen!
Hou de website van Ongehoord! (www.stichtingongehoord.com) en dit blog in de gaten voor verdere informatie (data, jury etc.). De te winnen prijzen zijn: 1e prijs een beeldje van Lillian Mensing, publicatie gedicht op de website en een optreden op het Ongehoord! podium, 2e prijs publicatie gedicht op de website en een optreden op het Ongehoord! podium, 3e prijs, publicatie gedicht op de website en een optreden op het Ongehoord! podium. De jury maakt van de gedichten van de drie prijswinnaars eveneens een juryrapport.
Deze gedichtenwedstrijd is ook terug te vinden op http://www.schrijvenonline.org
.
Eerste prijs: beeld van Lillian Mensing
Prijswinnaars van de Ongehoord! gedichtenwedstrijd 2014
Hoogmoed
Zichtbaar alleen
.
Eind 2007 publiceerde ik mijn eerste bundel ‘Zichtbaar alleen’. Een samenwerking met beeldend kunstenaar/fotograaf Ruben Philipsen waarbij Ruben de foto’s leverde waarbij ik gedichten schreef. In twee hoofdstukken ‘Zichtbaar alleen’ en ‘De zeven hoofdzonden’ schreef ik in totaal 24 gedichten waaronder het gedicht ‘Hoogmoed’. In deze prachtige bundel, al zeg ik het zelf, staan de gedichten en de foto’s steeds tegenover elkaar, links en rechts op een pagina.
De bundel is nog steeds bij mij verkrijgbaar, met een hard cover, 24 gedichten en 24 prachtige foto’s in full colour.
.
Hoogmoed
.
In de weerspiegel;ing
van de gemeende schoonheid
raken barsten
als in harde, droge klei
.
Vervreemdend
naar binnen gekeerd
toont zij zich schaamteloos
als een god in
een zelfgeschapen paradijs
.
Blikken van afkeuring
ketsen af op een pantser
van onwetende
zelfingenomenheid
.
Als een prachtige
verpakking
om een leeg
cadeau
.
Afgunst
Zichtbaar alleen
.
Uit mijn bundel ‘Zichtbaar alleen’ het gedicht ‘Afgunst’ met de foto van Ruben Philipsen.
.
Afgunst
Eerst is er
een klein gloeiend kooltje,
het brandt de jaloezie in
en laat haar
littekens, blijvend
in het vlees
En dan is daar
de wind
Gloeien wordt branden,
hitte verstikt de gedachte
aan afstand, of
het wegsnijden
van de bron
En de wind
doet zijn werk
De behoefte tot blussen en rust
wordt altijd overschaduwd
door wat niet is, niet heeft,
niet mag, niet kan
Dus waait de wind
en gloeit en schroeit
het door
.
De kolos
Zichtbaar alleen
.
Pas geleden werd ik door Leo Willemse geïnterviewd in zijn ‘boekenhoekje’ in het cultuurprogramma op vrijdag bij Amsterdam FM. In de trein naar Amsterdam heb ik mijn bundel ‘Je hebt me gemaakt met je kus’ nog eens doorgelezen. Het bijzondere van ouder werk doorlezen (en zo oud is het nog niet) is dat je soms verrast wordt door jezelf. Bij andere gedichten is het juist leuk om vondsten die je had weer terug te lezen en soms gebeurd het ook dat je denkt, mwahh.
Waarom schrijf ik dit? Eergisteren heb ik naar aanleiding van bovenstaande gebeurtenis mijn eerste bundel nog eens herlezen. ‘zichtbaar alleen’, waar dit blog naar vernoemd is, kwam uit in 2008 en was een samenwerking tussen mij en de beeldend kunstenaar/fotograaf Ruben Philipsen. Toen ik dit boek herlas, en het was alweer even geleden dat ik de gedichten las, werd ik soms blij verrast door mijn eigen gedichten. Ik heb op dit blog al een paar gedichten gepubliceerd uit deze bundel maar vooral in de eerste jaren van dit blog (2008 en 2009).
daarom vandaag nog maar een gedicht waar ik nog altijd heel tevreden over ben. Het betreft het gedicht bij de foto die ook op de cover is geplaatst.
.
De kolos
.
Tussen olifantenpoten
houdt zich de warmte schuil
van de aaseter
.
In die beschutting
openbaart zich
de stilte
.
Één moment, een seconde maar
licht de kolos zich
uit zijn eeuwenoude rust
.
Tot de versmelting
van een leven
met zijn omgeving
.
De bundel Zichtbaar alleen is nog steeds te koop voor een zacht prijsje. Mail naar heiningenvanwouter@yahoo.com voor informatie.
Gratis en nog te koop
Poëziebundels
.
Als alles meezit (en waarom ook niet) wordt deze week mijn eerste gedichtenbundel als Ebook gepubliceerd mijn mijn nieuwe uitgeverij MUG books. Ook een tweede gedichtenbundel van mijn hand zal hierna snel verschijnen, opnieuw als Ebook en opnieuw bij MUG books.
‘Winterpijn’ en ‘XX-XY’ zullen gratis worden aangeboden op dit blog en op http://www.mugbook.wordpress.com (via een download link). Van mijn hand zijn echter ook nog steeds te krijgen:
.
– Zichtbaar alleen (samen met fotograaf Ruben Philipsen) uitgeverij De Brouwerij, 2008
– Je hebt me gemaakt met je kus (samen met Alja Spaan) uitgeverij Atelier 9en40 (gedichten over liefde), 2011
– Zoals de wind in maart graven beroert (uitgeverij De Brouwerij), 2012
.
Bovenstaande bundels zijn bij mij te koop tegen een aangepaste prijs. Zichtbaar alleen voor € 12,50 en de twee andere voor € 10,- per stuk.
Wil je een bundel kopen (met/zonder handtekening/opdracht) mail me dan op woutervanheiningen@yahoo.com
.
Uit: Je hebt me gemaakt met je kus
.
Ik draag je bij me
Elke keer als ik je vind
met mijn ogen
als je geur mijn
hersenen bereikt
als het geluid van je lach
mij wakker schudt
ben jij altijd al daar,
waar mijn bloed sneller stroomt
mijn hart sneller slaat
mijn longen zich vullen
Wanneer ik de elegantie
van je bewegingen zie
je lippen gekruld van plezier
je schokkende schouders
je fluisterende ogen
de stroom van je lichaam
ben jij altijd al daar
waar mijn bloed sneller stroomt
waar mijn hart sneller slaat
waar mijn longen zich vullen
Als blikken elkaar kruisen
groeit mijn liefde
groeit
en groeit..
Hebzucht
Zichtbaar alleen
,
Op verzoek uit mijn eerste bundel Zichtbaar alleen met foto’s van Ruben Philipsen nog eens een gedicht uit de serie De 7 hoofdzonden; Hebzucht.
,
Hebzucht
.
Geen aandrang
zo sterk, zo indringend
als de begeerte
naar have en goed
bepalend voor het denken
van alledag
,
als druppels uit een
lekkende kraan
in een plas
die verwordt tot het grote water
groeit de behoefte
,
steeds wanneer
het doel is behaald
worden de grenzen verlegd
en de bakens verzet
,
want die behoefte bevredigen
loopt altijd weer uit
op het spelen van een wedstrijd
die maar niet wil eindigen
,
Wanneer kom je buiten spelen? door Evy van Eynde
Recensie
.
Wanneer kom je buiten spelen?
Wie: Evy van Eynde
Waar: Literair café De Tijd Hervonden in Hasselt
Wanneer: Zaterdag 13 juli 2013
.
Op uitnodiging van Evy ben ik met fotograaf Ruben Philipsen afgereisd naar Hasselt waar in het intieme maar sfeervolle literair café De Tijd Hervonden de presentatie van haar dichtbundel/theatervoorstelling ‘Wanneer kom je buiten spelen?’ plaats vind.
Café De Tijd Hervonden is naar eigen zeggen (en waarom zouden we eraan twijfelen?) het enige literaire café in Belgisch Limburg en is vernoemd naar de romancyclus À la recherche du temps perdu van Marcel Proust. Het literair café is tevens een conceptstore en pleisterplaats voor literatuurliefhebbers, voor debatten, lezingen boekvoorstellingen en poëzieavonden. De Hervonden Tijd is tevens de enige onafhankelijke boekhandel van Hasselt.
Vandaag dus een poëzieavond met Evy van Eynde. Aan één zijde van het café is een gordijn gespannen waardoor de ruimte daarachter als minitheatertje fungeert. Dan klinkt er muziek, muziek die mij nog het meest aan de filmmuziek van Bagdad café doet denken. Het doek gaat open en daar zit Evy, in een decor vol kinderstoeltjes, een tafeltje, een zandbakschelp en kinderservies. Haar voorstelling begint met de vraag aan de aanwezige volwassenen om de ogen te sluiten en zich in te beelden dat ze nog een keer kleuter zouden zijn.
Wat volgt is een poëtische voorstelling vol gedichten en poëtische teksten die voor zowel kinderen als volwassenen zeer te genieten is. De taal van Evy is verrassend, voor mij klinkt het Vlaams meteen al poëtischer dan het harde Hollands maar door woordgebruik en beeldende taal weet Evy je mee te nemen in haar bijzondere, fantasievolle wereld. Door decor, lichtgebruik en mimiek doet Evy me af en toe denken aan Buster Keaton. Het hele beeld versterkt de teksten en maakt het tot één geheel.
En dan gebeurd er iets. Als Evy het gedicht Zoenen voordraagt zie ik uit mijn ooghoek een meisje van een jaar of 7 ( Helena die de dochter van Evy blijkt te zijn) haar hoofd omdraaien en veelbelovend kijken naar een jongen direct achter haar (Robbe). Ze draait haar hoofd, kijkt hem aan en aan alles zie ik dat voor haar de tijd niet snel genoeg kan gaan. En dan valt bij mij het kwartje.
Deze voorstelling gaat over de tijd, hoe wij, volwassenen en kinderen de tijd ervaren. Voor volwassenen is er de melancholie van het terugkijken en het ervaren hoe snel de tijd gaat en voor kinderen is er het verlangen naar zo snel mogelijk groot worden en deel gaan nemen aan alles wat de wereld hen te bieden heeft.
Misschien ken je de Parade, het reizende theaterfestival dat momenteel Den Haag aandoet? Dit reizende theaterfestival is vooral gericht op volwassenen. Mocht er ooit een Parade voor kinderen komen dan moet Evy van Eynde met deze (korte) voorstelling zeker meedoen.
Evy eindigde haar bijzondere voorstelling met de veelzeggende woorden ‘Je bent gezien!’.
Nou, dat klopt. Ik ben blij dat ik erbij was.
.
Zoenen
.
Als we nu eens…
dat lijkt me reuze fijn
.
Ik zal mijn lippen zoeten
met kersensmaak of mandarijn
.
Ik zal ze golvend pruilen
mijn ogen zachtjes sluiten
.
En alles wat daarbuiten
gebeurd dan eigenlijk niet
.
.
De laatste twee foto’s zijn van Ruben Philipsen.
Meer informatie over Evy en haar boek/theatervoorstelling op http://evyvaneynde.wordpress.com/
Wanneer kom je buiten spelen?
Door Evy van Eynde
.
Eind juni kreeg ik van Evy van Eynde een uitnodiging om naar België te komen om daar een voorstelling bij te wonen die bij haar nieuw verschenen bundel hoort ‘Wanneer kom je buiten spelen”. Deze voorstelling heb ik gisteravond in De Tijd Hervonden (wat een geweldige naam) aan de Witte nonnenstraat 8 in Hasselt bekeken samen met fotograaf en vriend Ruben Philipsen.
Morgen zal ik hier de recensie publiceren van deze bijzondere combinatie van dichtbundel en theatervoorstelling. Evy van Eynde leerde ik kennen via haar blog http://evyvaneynde.wordpress.com/
Omdat ik daar regelmatig kom om te lezen wat Evy bezig houdt kwam ze op mijn blog terecht en zo vangt een koe een haas.
Uit de aankondiging van dit artistieke tweeluik:
De voorstelling “Wanneer kom je buiten spelen?” maakt deel uit van een artistiek tweeluik, waar ook een geïllustreerde gedichtenbundel bij hoort. In de voorstelling komen de gedichten tot leven in liedjes, dialogen en mijmeringen die hardop rijmen.
“Een klein meisje komt naar je toe. Ze vertelt je een verhaal. Een peperkoeken verhaal. Kraakvers. Zie je die twee gaten in de muur? Dat is het hol van Meneer Konijn. Als je daarin kijkt, verdwijn je. Heel even maar. Voor altijd.”
“Wanneer kom je buiten spelen” is een familievoorstelling. Volwassenen zullen snoepen van taalparels tussen de regels. Kindjes zullen dol zijn op het speelse sprookjesdecor.
.
Morgen dus mijn recensie, vandaag alvast een gedichtje en een tekening van Evy met de titel Alice.
.
Alice
.
Boven in kamers
waar stof opwaait
klopt ze aan
.
Ziet de trap
opgaan in sterren
en lantaarnpalen
.
Langs de melkweg
waar koeien grazen
in graswolken
.
kleine meisjes
in konijnenholen
hoog in de lucht
.
Verscholen
tot iemand gilt
gezien
.
Over de doden
Zichtbaar alleen
.
Vanmorgen kreeg ik een berichtje van Evy van Eynde, haar nieuwe dichtbundel komt uit en ze vroeg me of ik over deze bundel en de bijbehorende theatervoorstelling iets wil schrijven op dit blog. Ik ga haar hierover nog mailen maar het deed me denken aan mijn eerste bundel ‘Zichtbaar alleen’.
Die heb ik erbij gepakt en uit Zichtbaar alleen vandaag het gedicht ‘Over de doden’.
.
Over de doden
.
Ik leef in de schaduw
van het leven
.
op zoek naar het donker
laat het licht mij koud
.
noem mij wie ik ben
ik toon u mijn ware zelf
.
geef mij uw dierbaren
uw onderdanen, als olie
op mijn vuur
.
noem mij wie ik ben
laat mij u vergezellen
.
ik wacht geduldig, mijn tijd
staat vast, de eeuwigheid
als metgezel, mijn vriend
.
noem mij wie ik ben
en uw naam zal ik noemen
.
ZICHTBAAR ALLEEN 