Site-archief
Ongehoord! en Hervé Deleu
Poëziepodium 3 februari 2013
.
Vandaag, vanmiddag vanaf 14.00 uur is er weer een poëziepodium van de stichting Ongehoord! in de centrale bibliotheek van Rotterdam op de eerste verdieping in de glazen zaal. Toegang is gratis, er is gratis thee en koffie en er valt weer veel te genieten.
De prijswinnaars van de Ongehoord! gedichtenwedstrijd (nummer 1 en 3) dragen voor Hervé Deleu en Sabine Kars, onze oud voorzitter Hein van den Assem, neemt afscheid met een poëtische voordracht, er is poëzie van Hannie van der Leqc en de muziek wordt verzorgd door Bosz de Kler.
.
Natuurlijk wordt ook dit podium afgesloten door een Open podium. Heb je aspiraties? Meld je aan bij de presentator vooraf of tijdens de pauze.
.
Om alvast in de stemming te komen hier een klein gedicht van Vlaamse Hervé Deleu, uit zijn bundel Controverse.
.
Schubert
.
Ik zie je hier en nu
en overal
in het wolkje melk
en de verse krant
de onvoltooide van Schubert
en de valse kat
verliefde blikken in het park
en mijn versteende verlangen.
Zo verschrikkelijk overal
dat het pijn doet.
.
Hervé Deleu
Winnaar Ongehoord! Poëzieprijs 2012
.
Op 11 november werd zijn gedicht door de jury verkozen tot het beste van de inzendingen van de Ongehoord! poëziewedstrijd 2012. Hervé Deleu is naast een goed dichter ook nog eens een bijzonder aimabel mens. Hij stuurde mij zijn, in eigen beheer, uitgegeven werk toe.
In 2013 wordt Hervé (en Erna Spoelstra en Sabine Kars) uitgenodigd om voor te dragen op het Ongehoord! podium. Hier alvast een gedicht van zijn hand.
Uit de bundel ‘Controverse’ het gedicht ‘Treingezel’.
.
Treingezel
.
Onderuitgezakt
oogt hij als een valstrik
die haar moeiteloos
in hem zal doen opgaan.
Maar ze is een vrouw van de liefde
die weet dat ze verloren is
als ze terugkijkt.
Ze opent een boek
en beschermt haar blik.
De wereld krimpt tot twee bladzijden.
.
Prijswinnaars Ongehoord! Poëziewedstrijd
Juryrapporten en gedichten
.
Om het verslag van de Ongehoord! Poëziewedstrijd af te ronden zal ik de komende dagen de winnende gedichten en de juryrapporten hier publiceren.
.
3e prijs: Sabine Kars
.
thuisfront
hier drijf ik – in alle staten
sluit ik elke lente in
ik ben een leger
van verdragen ik schend me
tot de laatste zin en ik gier
uit al mijn gaten
dit huis wraakt en splijt en wreekt
hier pleegt de huismeester verraad
ik woed waar ik schuil en ik graaf me in
ik graaf me in en ik baar mijnen
maak alles met mijn grond gelijk dit huis
stond nimmer op de kaart dit huis is
al zijn wachters kwijt
als ik kon zijn wie ik graag wilde zou ik
bedaard in mij ten onder gaan
maar ik liet
de vijand binnen
verschroeide aarde
nu zal ik altijd oorlog zijn
.
Juryrapport
Toen wij, de drie juryleden, ieder een eigen top vijf op tafel legden, kwamen er in feite ruim tien gedichten uit als mogelijke winnaars. Dat is geen slechte score. Door wikken en wegen kozen we uiteindelijk de drie die hier worden gepresenteerd.
Ik heb onder andere ‘thuisfront’ verdedigd.
Het is een beeldend gedicht dat de lezer snel naar binnen zuigt.
Ik is zelf de zonde, het drijft in alle staten, giert uit al zijn gaten.
De beelden zijn niet mis te verstaan: ze staan als het huis waar de zonde in schuilt.
Ze houden de boog gespannen en verraden slechts mondjesmaat waar het om gaat.
De spanning zit ook in de taal. Het gedicht is geschreven in vrij vers, maar de dichter bedient zich van toevallig rijm en binnenrijm en slaagt er vooral in door klank de tekst aaneen te binden. De langgerekte klinkers in verschillende woorden zoals: wraakt, wreekt, pleegt, verraad, graaf enzovoort, leveren boeiende muziek op. Je leest en herleest. Ik had telkens de neiging om de tekst hardop te zeggen.
De dichter gebruikt geen kapitalen,‘thuisfront’ is één lange zin met grote woorden. Het totale beeld is een overdrijving, met ironie als ondertoon. Hoofdzonde is in zich ook een overdrijving. Vorm klopt met de inhoud. Maar waar grote woorden vallen, loert het gevaar van overdaad. Dit gedicht is op het randje. Ik herlees het. Het blijft staan. Toch twijfel ik over de voorlaatste regel.
De dichter is zelf in de huid van de woede gekropen.
Niet de heilige woede – Gods toorn, maar woede die vernietigt.
En hij biecht die woede op, hij biecht zijn onmacht op om anders te doen.
Gaat in de finale recht op zijn doel af. Missie geslaagd.
maar ik liet
de vijand binnen
nu zal ik altijd oorlog zijn
Jana Beranová
Voordracht
Polder Poëzie in Brielle
.
Op zondag 28 oktober ben ik gevraagd voor te dragen op het poëzie podium van Hannie van der Lecq en Frans en Theo Lodewijk in het literair trefpunt in de Sjoel in Brielle. Op dit podium staan verder Rob Dijkstra en Jan van der Lans met hun programma Grasui (dezelfde die op 11 september in Poëzie in het park in Maassluis stonden) met hun programma rond Zuid Afrikaanse dichters (zie september 2012 van dit blog), Lien Verbeek en Sabine Kars. Ik zal op 28 oktober vooral een aantal nieuwe gedichten voordragen aangevuld met een paar onbekendere oudjes.
.
Sabine Kars heeft net als ik een blog onder haar eigen naam http://sabinekars.nl/
.
Van dit blog een gedicht van haar.
.
Ik zag de getemde maan
.
ik zag de getemde maan – hij droeg jouw gezicht
en elke nacht opnieuw ging je aan land
in doodgezwegen kamers
je dreef me door de straten van een omgebogen stad
huilend naar de huizen waar we lang geleden bloeiden
en onder jouw gestolde lach
bleven doorverwezen ganzen kraken
alsof de lucht nog niet gebroken was
.
Voordracht in Brielle
23 januari 2011, Sjoel Brielle.
Gisteren heb ik voorgedragen tijdens Polder Poëzie in Brielle. De Sjoel , de oude Synagoge is een prachtige locatie in het centrum van Brielle waar een poëziepodium goed tot zijn recht komt. Ondanks wat kleine tegenslagen met de verwarming en het geluid was het een prima middag met mooie poëzie en prachtige muziek van Trias.
Hieronder de aankonigingsposter..
Na mijn optreden kwam Jan Bontje naar me toe en hij vroeg me of hij mijn gedicht ‘Open brief aan professor Rümke’ mocht publiceren.
Uiteraard heb ik hierin toegestemd en het gedicht verschijnt in het volgende nummer van De Vrijdenker, maandblad van de Vrije gedachte.









