Robert Anker

.

Een paar dagen nadat ik schreef over de vele verzamelbundels die elk jaar verschijnen met poëzie op onderwerp of thema, kocht ik de bundel ‘Wees niet wreed’ gedichten voor Elvis Presley uit 2008. Verzamelbundels kunnen dus , in navolging van de bundel over Anne Frank,  ook over personen gaan (vrijwel altijd personen die al zijn overleden). Meer dan tachtig Nederlandstalige dichters schreven op initiatief van de samenstellers Kees ’t Hart en John Schoorl, een gedicht over Elvis Presley (1935-1977).

De bundel bevat niet alleen lofzangen, maar ook onverwacht persoonlijke ontboezemingen, haatverklaringen, anekdotes en raadselachtige bezweringen. En lezend in de bundel kwam ik bijvoorbeeld het gedicht van Bart Chabot ‘het gebeurde in coevorden‘ tegen uit de bundel ‘De bril van Chabot’ die ik al eens plaatste op dit blog. In de bundel staan gedichten van bekende en minder bekende dichters maar veel grote namen uit de poëzie zijn vertegenwoordigd zoals Anna Enquist, Ingmar Heytze, F. Starik, Toon Tellegen, Vrouwkje Tuinman, Ilja Leonard Pfeijffer, Menno Wigman en Robert Anker. De meeste gedichten zijn speciaal voor deze bundel geschreven, slechts een paar bestonden al.

Uit ‘Wees niet wreed’ wil ik het gedicht van Robert Anker getiteld ‘Elvis’ hier met je delen.

.

Elvis

.

Hij wilde altijd voor ons zingen, zegt tante Lillian

Maar het licht moest uit alsjeblieft, ja ook daar.

Hij beeldde altijd iemand uit die hij wilde zijn.

.

Hij ligt op bed met Dewey Philips op de radio

Hoort bij de stemmen op het gras zijn eigen stem

Bij zijn gitaar, ‘My happiness’, een toekomst om de hoek.

.

Soms zit hij op de trap, altijd zijn moeder die hem roept

Hij komt, hij droomt niet want hij is al wat hij wordt:

Gelost vibrato in een stem die zichzelve imiteert.

.

Hij danste niet, zegt Regis, hij wist niet hoe dat moest.