Site-archief
Ongeveer zo hoog
Ongeveer zo breed
.
In 2006 publiceerden René Maagdenberg en Arie Vuyk de bundel ‘Ongeveer zo hoog / Ongeveer zo breed’ of andersom, het is maar hoe je de bundel oppakt. Het is namelijk een omkeerbundel. Het is niet voor het eerst dat ik een omkeerbundel in handen heb, jaren geleden publiceerde Menno Smit en Edwin de Voigt de bundel ‘The body mass index / Voigt moisturizer’ die je ook op twee manieren kan lezen. Tot op zekere hoogte zijn deze twee bundels dus te vergelijken. Inhoudelijk is de bundel ‘Ongeveer zo hoog / Ongeveer zo breed’ echter anders. In deze bundel hebben René Maagdenberg en Arie Vuyk dus alle twee een helft van een bundel om hun werk onder het voetlicht te brengen.
Arie Vuyk (Ongeveer zo breed) is vooral bekend als cabaretier en René Maagdenberg als illustrator/grafisch vormgever )onder andere voor Po-e-zine). Allebei hebben ze echter ook teksten, gedichten, aforismen en versjes geschreven. In het geval van Vuyk worden de aforismen ‘Humzinnigheden’ genoemd. Een paar voorbeelden:
.
Wie het onderste uit de kan wil halen
moet de boel op zijn kop zetten
.
Spitsuur op Utrecht Centraal:in de rij voor de roltrap
om tijd te winnen.
.
Naast deze Humzinnigheden veelal rijmende poëzie of versjes en een paar liedteksten. René Maagdenberg (Ongeveer zo hoog) heeft ook wat aforismen opgenomen maar daarnaast ook enkele korte teksten en gedichten. Deze gedichten zijn van een ander niveau dan die van Vuyk. Geen of nauwelijks rijm en een wat serieuzere inhoud. Bijvoorbeeld in het gedicht ‘Waar nieuwe huizen staan’.
.
Waar nieuwe huizen staan
.
wat waait het altijd veel & hard
(waar nieuwe huizen staan)
waar nieuwe mensen wonen
los- en kaalgeslagen
ontworteld
ongewassen en ontgroend
& wat is de lucht leeg, ongekleurd
de zon een schijf van tinten licht
hoe speels de wegen der stadsarchitecten
.
Voigt moisturizer / The body mass index
Uit mijn boekenkast
.
In januari 2012 traden Edwin de Voigt en Menno Smit op bij Ongehoord! Rotterdam. In het verslag van dit podium schreef ik toen het volgende:
Het podium begon met voordrachten van Rotterdammers Menno Smit en Edwin de Voigt. Samen droegen zij voor uit hun omkeerbundel ´Voigt Moisturizer / The body mass index´ . In een rap tempo werd de zaal getrakteerd op intelligente, humoristische en taalkundig knappe gedichten. Speciaal voor de gelegenheid was hun bundel tegen een extra scherpe prijs te koop op de boekentafel en van deze aanbieding werd goed gebruik gemaakt.
Zo ook door mij. Ik kocht de bundel en lees er nog regelmatig in als ik hem tegenkom in mijn boekenkast.
Twee gedichten uit dit bijzonder aardige bundeltje.
.
Zeemeermin (Menno Smit)
.
Plotseling stond ze voor me
Ze sprak mooie woorden
over de zee en varen
ik wilde met haar mee
maar wist dat kon niet
verboden kopje onder te gaan
.
was mijn duikpak vergeten
springen in het diepe
zou ellende geven
ze streelde met haar staart
over mijn rug en meer
.
vislucht om haar heen
vinnig sprak ze me toe
ga mee diep in de zee
kom mee, kom mee
langzaam liepen we het water in
het was winter
toch was het warm
tot onze nek in het water
ik moet gaan zei jij
en weg was je
.
Pizza Guerrillas (Edwin de Voigt)
.
Ze gaan hard
met spoed zonder groente
vouwen dozen snel
aan de lopende band
rijden met die brommer
napoli, vegetariana, vesuvio’s
highway to hell
fuck de artisjok van Hillegersberg omhoog
en geen champignons in Charlois
weinig fooi in Kralingen
extra topping voor hen die wel gaven
in Crooswijk, Overschie en Delfshaven
.
ZICHTBAAR ALLEEN 