Site-archief
Dichter van de maand mei
Alja Spaan
.
Ik ken Alja Spaan al jaren, sinds ik ooit haar weblog ging lezen, daar met enige regelmaat reacties op achterliet, zij mij haar vriendelijke lezer noemde en we uiteindelijk in 2010 samen een dichtbundel publiceerden ‘Je hebt me gemaakt met je kus’. Daarna bleven we elkaar volgen en zien bij optredens, bij Reuring in Alkmaar, bij Ongehoord! in Rotterdam en Maassluis. Tegenwoordig schrijft ze nog altijd dagelijks een gedicht op haar website http://aljaspaan.nl
Binnenkort, op 26 mei, mag ik weer bij haar komen voordragen op haar onvolprezen podium Reuring, in de Alkemazaal van Koekenbier aan de Kennemerstraatweg16, aanvang 16.00 uur. Maar tot zover de dienstmededelingen.
Alja is dus in mei dichter van de maand. Zolang ik haar ken weet ze me al te raken en plezieren, te verwonderen en te inspireren met haar taal. Ze schrijft op haar heel eigen wijze, in gedichten van steeds twee zinnen die achter elkaar door het best gelezen worden want de zinnen lopen door, daar waar je het meestal niet verwacht en toch weer wel.
Ze schrijft met compassie, haar onderwerpen zijn van dichtbij haar, haar moeder, haar kinderen, kleinkind, haar omgeving. En in 2011 publiceerde ze de bundel ‘de hand de beweging laten maken’ brieven en gedichten over W. Deze W. was haar vriend en al de gedichten die over hem gaan heeft ze samen gebracht in deze mooie bundel.
Als eerste gedicht van de nieuwe dichter van de maand heb ik gekozen voor het slotgedicht in deze bundel ‘epiloog, a performance’.
.
epiloog
.
a performance
.
Als het daar zou staan, ik zou willen dat het
Weg ging
.
Als het daar zou liggen, ik zou het wegduwen
Of gewoon hoog
.
Daarover heen stappen, de lucht van
Zilveren druppels
.
De grond zwaar van dat zilver en dat nat en
Dan, ik zou
.
Niet omkijken, grote stappen zou ik maken
En het zou niets
.
Uitmaken, wel? het zou niets schelen, het zou
Eindeloos
.
Duren voordat het bladerdek droog geworden
Wegwaaien zou
.
En als goud weer voor je voeten zou dwarrelen
En eindeloos
.
Voordat ik het lezen kon, als het daar zou staan
Liggend in de
.
Stap van mij hoge benen, dat je van me hield
Dat je van me hield
.
1 oktober 2007
Negen jaar verder
.
Ik kwam er zojuist achter dat ik dit blog precies, op de kop af, negen jaar geleden ben begonnen. Van wat begon als een soort ego-document (ik was in het proces van het publiceren van mijn debuutbundel ‘Zichtbaar alleen’ samen met kunstenaar/fotograaf Ruben Philipsen, en dacht na over hoe ik daar enige ruchtbaarheid aan kon geven. Ik weet niet meer precies hoe of wat maar ik ben toen begonnen op web-log.nl met de blog Zichtbaar alleen.
Inmiddels zijn we 9 jaar verder. Dit blog is allang geen ego-document meer (is het eigenlijk ook maar heel kort geweest) al blijft het ook een prima medium om mijn eigen poëzie te delen. De hele breedte van de poëzie, dichters en alles wat daar mee samen hangt zie ik als mijn speeltuin, een wereld waar ik me als een vis in het water voel. Mijn blog is een bron van poëzie geworden, een naslagwerk ook voor een aantal mensen. Ik heb in de loop van die negen jaar 2216 keer een bericht geplaatst, in 61 categorieën (en nog elke keer loop ik tegen de beperkingen daarvan aan), heb ik 12.590 tags gebruikt en heb ik maar liefst 347 volgers van mijn blog die blijkbaar veel van poëzie houden (waarvoor mijn dank).
Negen jaar is geen jubileum (dat is volgend jaar) maar ik vind het toch elke keer weer bijzonder als ik zie hoelang ik al bezig ben en hoe de poëzie in al haar verschijningsvormen mij nog steeds weet te boeien, interesseren, emotioneren, verblijden, verrassen en nog zo wat zaken.
.
150.000!
Statistiek
.
Opnieuw een magisch getal bereikt met dit blog. Sinds november 2011 zijn vandaag ruim 150.000 pagina’s op dit blog bekeken. Dat is een gemiddelde van 4000 per maand. Uiteraard ben ik daar heel blij mee. Nadat mijn blog van web-log over ging WordPress zit het aantal volgers en pageviews in een constant stijgende lijn.
Dank aan al mijn lezers en op naar de 200.000 zeg ik!
.
1000ste bericht!
Sinds 1 oktober 2007
.
Dit is het duizendste blogbericht dat ik plaats. Op 1 oktober 2007 begon ik op web-log.nl dit blog naar aanleiding van de (toen nog) voorgenomen publicatie van mijn eerste bundel Zichtbaar alleen. dat is ook de reden dat dit blog nog altijd die naam draagt.
Vanaf 28 september ben ik actief op wordpress nadat web-log het bijltje erbij neer leek te leggen. Op 29 augustus 2012 (nog geen jaar geleden) publiceerde ik mijn 700ste blog bericht. Vanaf dat moment nam ik me voor om elke dag iets te publiceren. Er kwamen categorieën bij (sommige op voorstel van lezers zoals dichter in verzet) en mijn kijk op poëzie werd breder en breder.
Nog steeds schrijf ik over mijn eigen poëzie, post ik mijn eigen gedichten en schrijf ik over mijn activiteiten op poëziegebied maar in toenemende mate schrijf ik in algemene zin over poëzie en dan het liefst over, wat ik de rafelranden van de poëzie noem.
Hierdoor ben ik al op de meest bijzondere initiatieven en uitingen op het gebied van poëzie (en kunst) gestuit. Ik bemerk ook een toenemende interesse in mijn blog en dat motiveert me nog meer om te blijven schrijven over poëzie, elke dag weer.
Speciaal voor deze 1000ste blogpost heb ik een gedicht geschreven, gebruik makend van de readymade of google poetry technieken waarover ik al vaker schreef.
Wie mij kan vertellen hoe ik dit gedicht heb geconstrueerd maakt kans op gratis toezending van één van mijn bundels!
.
Duizend
.
Of het nou zonnen zijn of calorieën
een gelijknamig rijk of bommen en granaten
duizend laat mij niet meer los
.
duizend redenen of manieren hoe
te sterven, duizend vragen en niet
te vergeten de duizend plekken
.
die je gezien moet hebben, met duizend
geweldige dingen, zoals duizend bochten in
de Eifel en duizend toffe mensen
.
duizend keer sterker dan duizend kilo, liter
MB, Newton of ounce gold en hits natuurlijk
op Youtube en duizend Facebook likes
.
voor mij tellen nu vooral de duizend ideeën
die ik had en die gaan komen, de duizend keer
dat ik hoop te verrassen en je laat glimlachen
.
Wil je dit gedicht beluisteren via mijn Youtube kanaal? Kijk dan hier:
Dertigduizend bezoeken
Gehaald!
.
Op 18 december vroeg ik mij af of ik dit jaar 30.000 pageviews zou kunnen halen in 2012. Dat is gelukt, inmiddels staat de teller op 30.091 en we hebben we nog een paar dagen te gaan. Toen ik in 2007 begon met dit blog had ik werkelijk geen idee hoeveel en door wie dit blog gelezen zou gaan worden. Inmiddels heb ik daar een redelijk goed beeld van.
Een rijtje cijfers van pageviews door de jaren heen:
.
2007: 550 (vanaf oktober)
2008: 11.296
2009: 13.782
2010: 12.225
2011: 13.402 (overgang van web-log naar wordpress)
2012: 30.091 (tot 28 december)
.
Gesterkt door deze mooie cijfers zal ik ook in 2013 schrijven over poëzie in het algemeen, de mooiste gedichten posten, over de uithoeken van de poëzie schrijven, mijn gedichten posten, over vreemde vormen en vreemde plekken schrijven m.b.t. poëzie en jullie proberen te blijven verrassen met bijzondere, mooie en /of ontroerende stukjes.
Voor 2013: Op naar de 40.000!
.
Poëziecentrum Nederland
Vermelding web-log
Onlangs kwam ik op de site van Poëziecentrum Nederland.
Deze website biedt heel veel informatie over poëzie en dichters.
Tot mijn verbazing staat hier een verwijzing naar mijn web-log.
Kijk eens op:
http://www.poeziecentrumnederland.nl/paginas/verbindingen.html
.
Zijn zilverwitte grijns
Van een vaste lezer van mijn web-log, Alja Spaan, kreeg ik onderstaand stuk:
zijn zilverwitte grijns
Van al die mannen die daar hangen achter mijn scherm, reageert hij
Mijn vriendelijke vaste lezer die nog niet afgedrukt of in overvloeiende
Kleuren zijn plaats heeft gevonden tussen muur en pin, die nog niet
Geklaagd heeft over eenzestigste van een seconde en die nog niet
Boos geworden is over welke rol dan ook, hij is verbouwereerd, dat
Prachtige oude woord dat ik zo lang niet gehoord heb, de oude Volvo
Is immers net de garage uit en daar stond ik, liftend langs de kant van
De weg
Daar waar anderen tobben over richtingaanduiding of proviand onderweg
Heeft hij de motor al gestart, ik zit als een filmster met lange blondeharen
En een arm achteloos over de stoel en ik giechel, ik slaak gilletjes zoals
Ik die maakte toen A. jaren geleden mij las, verbaasd over de treffende
Omschrijving van zijn huishouden en de correspondentie die daarop
Volgde, als beloning kwam mijn naam in zijn logs en lazen opeens drie-
Honderd mensen mij, de verwantschap een prettige bijkomstigheid en
Elke keer weer
Die reaktie, de pret, bijna verboden en intiem, bij de dagelijkse post van
Johnny Handsome die ouderwets een knieval maakte op mijn stoep en
Zeven weken lang mij moest overtuigen van zijn broeiende liefde of
De jarenlange verbintenis met mijn fotograaf die dagelijks door de
Telefoon neuzelde en mij een toekomst deden delen, elke keer weer
De lichte aarzeling in zijn stem, de zin die omhoog liep zoals de zinnen
Van mijn vriendelijke vaste lezer verdwijnen van mijn scherm omdat ze
Simpelweg te lang zijn
Ik stuur mijn pijltjes voorbij mijn kantlijn maar ook daar leven de woorden
Nog, de wereld is rond en er zit geen eng kwispelende hond met open
Bek en grote tanden te wachten tot iets naar beneden valt, ik knoop mijn
Jas los en slinger mijn tas op mijn rug en wuif met mijn hand terwijl hij
Het portier al geopend heeft, mijn vriendelijke vaste lezer heeft dropjes
In het dashboardkastje en boterhammen in een papieren zak, een kolbert
Op de achterbank, een beduimelde landkaart en een zonnebril met scheef
Pootje onder mijn billen in de stoel
.
Voor Wouter van H.
.
Lees meer van haar op https://aljaspaan.nl/
.
ZICHTBAAR ALLEEN 