Braille
Herman de Coninck
.
Het is zondag en dus een gedicht van Herman de Coninck voor iedereen die zijn gedichten kent en lief heeft en voor alle anderen die zijn poëzie zo kunnen leren kennen.
Vandaag het gedicht ‘Braille’ uit de bundel ‘Met een klank van hobo’ uit 1980.
.
Braille
.
Zoals ik zonder kijken tussen mijn boeken
“Het houdt op met zachtjes regenen’ weet te staan,
zo hoef ik jou niet meer te zoeken,
alleen te vinden.
.
Jou bij mekaar tastend als een blinde
een andere blinde. Maar ziende, ziende,
en mekaar begrijpend zonder er wat van te verstaan.
Liefde is houden van mekaars gebrek eraan.
.
Is het soort gemak van kom binnen,
ach, ben jij het maar.
En een paar uur later van: ik ben moe,
.
kom jij maar klaar.
En terwijl ik nadien al slaap
jou nog horen zeggen; slaap nu maar.
.
Geplaatst op 5 juli 2015, in Favoriete dichters, Vlaamse dichters en getagd als 1980, Braille, dichter, favoriete dichter, gedicht, gedichten, Herman de Coninck, Met een klank van hobo, poëzie, Vlaamse dichter, Vlaanderen, zondag. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.






Wat schreef ie toch prachtig!!!!
Prachtig, bedankt voor het delen ik leer op deze manier een fantastische dichter kennen
Naar aanleiding van de regel Liefde is houden van mekaars gebrek uit het gedicht Braille van Herman de Coninck schreef ik net het volgende gedicht:
Liefde is …
ooit begon de liefde
buiten hen om
zij kenden elkaar
nog niet
dan kennen zij
elkaars namen
en bevoelen
delen van hun huid
friemelen in elkaars haren
en tot bedaren gekomen
staren hun ogen
in elkaars pupillen
willen wat zeggen
weten niet wat
alleen: ik hou van jou
oud en jaren later
is liefde houden van
elkaars gebrek
aan empathie
Niels Snoek