Liefdesgedicht voor Deborah
Ja rozen
.
Vandaag een speciaal liefdesgedicht van Remco Campert voor zijn vrouw Deborah. In 2002 verscheen in een mooi doosje het kleine maar o zo fijne bundeltje ‘Ja rozen’ de mooiste liefdesgedichten van Remco Campert. In dit bundeltje staan gedichten van Campert die eerder in ‘Dichter’ uit 1995 en ‘Ode aan mijn jas’ uit 1997 verschenen. Een aantal gedichten in dit bundeltje ( en misschien wel allemaal) zijn geschreven voor zijn vrouw Deborah. Een bijzondere vrouw zo blijkt ook uit de podcast die op 1 mei 2020 werd uitgezonden in het radio 1 programma ‘Nooit meer slapen’ met Pieter van der Wielen. Luister hier de podcast: https://www.nporadio1.nl/nooit-meer-slapen/uitzendingen/700625-2020-05-01
.
Voor Deborah
.
Als ik doodga
hoop ik dat je erbij bent
dat ik je aankijk
dat je mij aankijkt
dat ik je hand nog voelen kan.
.
Dan zal ik rustig doodgaan.
Dan hoeft niemand verdrietig te zijn.
Dan ben ik gelukkig.
.
Geplaatst op 22 mei 2020, in Dichtbundels, Favoriete dichters, Liefdespoëzie en getagd als 1 mei 2020, 1995, 1997, 2002, bijzondere vrouw, de mooiste liefdesgedichten, Deborah Campert, dichtbundel, dichter, gedicht, gedichten, Gedichten in thema's, gedichtenbundel, Ja rozen, liefde, Liefdesgedicht, liefdespoëzie, Nooit meer slapen, Ode aan mijn jas, Pieter van der Wielen, poëzie, poëziebundel, podcast, radio 1, Remco Campert, verzamelbundel, Voor Deborah, vrouw. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.





Mooi, Wouter!
Misschien denkt Deborah er af en toe wel anders over:
https://www.trouw.nl/cultuur-media/deborah-campert-ik-voel-me-nog-vitaal-maar-ik-kan-er-niets-mee~b9354171/
Ik heb de podcast geluisterd, dat zit wel goed denk ik 😉
Gelukkig maar.