De ontdekking
De zin van het bestaan
.
In 1999 komt ‘Er ligt een appel op een schaal’ gedichten van Toon Tellegen (1941) uit. In deze keuze uit zijn gedichten (tot 1999) staan gedichten uit 13 dichtbundels die hij publiceerde sinds 1980. Op de achterflap staat: ‘Zijn gedichten zijn niet geschreven voor mensen van een bepaalde leeftijd en ze zijn soms ook niet eenvoudig. Toch zijn ze heel goed te lezen voor iedereen die van poëzie houdt of van poëzie wil gaan houden.’ En vooral dat laatste denk ik, is zo waar. Juist de klare taal van Tellegen is zo aantrekkelijk en toegankelijk dat je van goede huize moet komen (of misschien juist van hele slechte huize) dat je niet van zijn poëzie gaat houden.
Uit deze verzamelbundel koos ik voor een gedicht dat voor mij representatief is voor de poëzie van Toon Tellegen, namelijk het gedicht ‘De ontdekking’ dat oorspronkelijk verscheen in de bundel ‘Een dansschool’ uit 1992. Het mysterieuze, het filosofische en het vervreemdende is voor mij heel herkenbaar als geschreven door Toon Tellegen.
.
De ontdekking
.
Een man ontdekte de zin van het bestaan,
holde naar buiten,
klampte iedereen aan, zei: ‘Luister!
Het is heel anders dan u denkt!’
en over zijn woorden struikelend
legde hij het uit
aan iedereen
en iedereen was stomverbaasd-
is dát dus de zin van het bestaan…
ach hoe is het mogelijk…
schudde zijn hoofd,
sloeg vlammen van zich af,
sprong in sloten, rivieren, riep om hulp
of liep peinzend weg.
.
Geplaatst op 5 januari 2022, in Dichtbundels, Favoriete dichters en getagd als 13 dichtbundels, 1941, 1980, 1999, De ontdekking, dichtbundel, dichter, Een dansschool, eenvoudig, Er ligt een appel op een schaal, filosofisch, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, keuze uit zijn gedichten, klare taal, mysterieus, poëzie, poëziebundel, representatief, toegankelijk, Toon Tellegen, vervreemdend, verzamelbundel. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.





Ja, dit is weer een van mijn favorieten. Toon Tellegen. Dank je wel. Tineke.
Toon Tellegen is geweldig. Deze kende ik nog niet. Zijn dierenverhalen zijn ook erg mooi. Zo heb je “Het verlangen van de egel” Wat eigenlijk een metafoor is voor de sociale angst van de Egel. Deze denkt iedereen af te schrikken met zijn stekels, terwijl in werkelijkheid niemand daar aanstoot aan neemt.