Vakantiegedicht

.

Ook in de vakantie wil ik graag een gedicht van Charles Bukowski (1920-1994) delen. In dit geval het gedicht ‘Escapade’ in de Nederlandse vertaling die ik haalde van de website van Manu Bruynseraede.

.

Escapade

.

Het einde van elegantie, het einde van

wat er toe doet.

Het oog op de bodem van de fles

is dat van ons

dat terug wenkt.

Oude stemmen, oude liedjes

zijn een slang die wegkruipt

Mannen worden gek van het staren in lege gezichten.

Waarom niet?

Wat kunnen ze anders?

Ik heb dat gedaan.

Het oog op de bodem van de fles

wenkt terug.

Het is alles een trucje.

Alles is een illusie.

Er moet elders iets beters bestaan.

Maar waar?

Niet hier.

Niet daar.

Traag kruipen we het imbeciele in,

we verwelkomen het als een verloren

Ik ben deze wedstrijd met mezelf beu

maar het is in deze stad

de enige sport.

.