Tussen droom en daad

Eddy van Vliet

.

In een Vlaamse kringloopwinkel kocht ik de bundel ‘Tussen droom en daad’ De 200 bekendste gedichten uit de Vlaamse poëzie van de middeleeuwen tot nu, uit 1989 (wat ‘nu’ dan gelijk in een zeker perspectief plaatst). De bundel is samengesteld door dichter Eddy van Vliet (1942-2002). De bundel is opgehangen aan de versregel “tussen droom en daad staan wetten in den weg en praktische bezwaren” uit ‘Het Huwelijk’ van Willem Elsschot.

Op de achterkant van de bundel lees ik dat iedereen wel een aantal versregels uit het hoofd kent (dat klopt denk ik wel), maar wie herinnert zich het vervolg, of weet waar het bewuste gedicht te vinden is? Dat was de reden dat het PoëzieCentrum Eddy van Vliet vroeg op zoek te gaan naar de 200 meest geciteerde gedichten uit de Vlaamse poëzie. Als laatste regel staat er dan nog: “Hoewel bezwaard met de ballast van de actualiteit, maken vele versregels deel uit van ons collectief geheugen. Met deze bloemlezing wil Van Vliet deze poëtische kennis opfrissen en bewaren”. Een nobel streven en volgens mij goed gelukt.

Omdat het altijd moeilijk kiezen is uit 200 gedichten heb ik dan maar gekozen voor een gedicht van Eddy van Vliet zelf. Het betreft hier het gedicht ‘Verliefd’, oorspronkelijk gepubliceerd in de bundel ‘De binnenplaats’ uit 1987,  een heerlijk realistisch gedicht over verliefd zijn.

.

Verliefd

.

Zo gaat het, zo ging het en zo zal het altijd gaan.

Afspreken in cafés op de sluitingsdag.

Aan de verkeerde zijde van bruggen staan.

Tussen duim en wijsvinger, als brandende as,

het fout begrepen telefoonnummer.

Parken te nat, hotels te vol, Parijs te ver.

Liefde als een veelvoud van vergissingen.

.

Onbeholpen woorden als zoëven op zak en

zoveel zin om, los van de wetten

van goede smaak en intellect, te schrijven

dat van de stad waar je elkaar voor het eerste zag,

een plattegrond bestaat, waarop een kus,

die het nauwelijks was, geregistreerd werd.

.

Geplaatst op 17 april 2024, in Dichtbundels, Favoriete dichters, Liefdespoëzie, Vlaamse dichters en getagd als , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , . Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.

  1. Ben even in mijn poëziekast gedoken. Ik ben de gelukkige bezitter van ‘Gigantische dagen’ van Eddy van Vliet (een keuze uit de gedichten 1978-2001’) in 2002 verschenen bij ‘De Bezige Bij’ te Amsterdam.

    Altijd graag gelezen Eddy van Vliet. Veel te vroeg gestorven op 5 oktober 2002.
    Mijn eerste bundel ‘Het licht stelt de wet’ – in 2005 verschenen bij (toen nog) uitgeverij Kramat – opent met een quote van Eddy:

    “Geen mens laat een spoor achter
    groter dan wat adem in de dauw
    een scherf wit porselein in de sneeuw.”

    Met op pag. 50 van voornoemde bundel het gedicht ‘Het grote verdriet’ n.a.v. zijn overleiden:

    HET GROTE VERDRIET

         In Memoriam Eddy van Vliet

    Wacht woekert tussen mijn dromen
    – stel dit nog even uit, dood
    geef me nog niet verloren
    gun me nog wat tijd.

    Want veel is er niet tussen
    ik ben en ik was:
    een laatste flinterdunne hap
    gebroken ogen, wachtend op sluit.

    Zij voelen zich hier bedrogen, dood
    jij kwam toch nog onverwacht
    en staat daar nu te grijnzen
    gebarend – aan de overkant: wacht

    op hun dichtersverdriet, verdroten…
    voor gevloden (van vlieden)
    van Vliet.

    © Eric Vdwgd.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.