Categorie archief: Muziek
Muziek en poëzie
Eddie Vedder : Into the wild
.
Ik schreef hier al eerder over Into the wild en het gedicht van Sharon Olds dat in de film voorkomt. Vandaag een stuk over de muziek van Eddie Vedder en de poëtische kracht van zijn teksten. Een prachtig nummer uit de film is Guaranteed, hieronder kun je de tekst lezen en de muziek via Youtube beluisteren.
.
Guaranteed
.
On bended knee is no way to be free
Lifting up an empty cup, I ask silently
All my destinations will accept the one that’s me
So I can breathe…
.
Circles they grow and they swallow people whole
Half their lives they say goodnight to wives they’ll never know
A mind full of questions, and a teacher in my soul
And so it goes…
.
Don’t come closer or I’ll have to go
Holding me like gravity are places that pull
If ever there was someone to keep me at home
It would be you…
.
Everyone I come across, in cages they bought
They think of me and my wandering, but I’m never what they thought
I’ve got my indignation, but I’m pure in all my thoughts
I’m alive…
.
Wind in my hair, I feel part of everywhere
Underneath my being is a road that disappeared
Late at night I hear the trees, they’re singing with the dead
Overhead…
.
Leave it to me as I find a way to be
Consider me a satellite, forever orbiting
I knew all the rules, but the rules did not know me
Guaranteed
.
Toeval bestaat niet
Pham Duy en Guillaume Apollinaire
.
Afgelopen zaterdag was ik bezig met een blogbericht waar ik niet helemaal uitkwam. Het betrof een gedicht van Guillaume Apollinaire waar ik de tekst niet van kon achterhalen. Dat was ook de reden dat ik ergens anders over schreef die dag. Tot ik op zondag via Goodreads, waar ik al eerder over schreef, een bericht las over het overlijden van een bekend Vietnamees componist Pham Duy. Niet dat ik Pham Duy kende maar toen ik het stukje las bleek dat deze componist een muziekstuk heeft gecomponeerd “Mùa Thu Chết” of “De herfst is dood” zoals de vertaling luidt, dat gebaseerd is op een kort gedicht van, jawel, Guillaume Apollinaire met de titel “L’Adieu,”.
Omdat ik hier vaker schrijf over de relatie tussen film en poëzie en ook over de poëzie in muziek leek me dit een mooie gelegenheid dit met jullie te delen.
.
L’Adieu
.
J’ai cueilli ce brin de bruyère
L’automne est morte souviens-t’en
Nous ne nous verrons plus sur terre
Odeur du temps brin de bruyère
Et souviens-toi que je t’attends
.
Pham Duy ( 1921-2013) was een populaire Vietnamese componist. Hij wordt samen met Van Cao en Trinh Cong Son gezien als een van de drie meest opmerkelijke componisten van de moderne, niet-klassieke, Vietnamese muziek. Pham Duy was meer dan 50 jaar actief en heeft in die tijd duizenden liedjes geschreven.
Met dank aan Wikipedia en Goodreads.com
.
Fantastig toch
Eva de Roovere
.
De regelmatige lezer van dit blog kent mijn voorliefde voor het Vlaams. De afwijkende grammatica (t.o.v. het Nederlands), de bijzondere woorden die het Nederlands niet kent, de zachte zangerige manier waarop Vlamingen spreken, ik hou er van.
Toen in 2009 Eva de Roovere de single Fantastig toch uitbracht was ik dan ook meteen verkocht. De manier waarop Eva in dit nummer (en in al haar teksten) met de taal speelt kan ik zeer waarderen. Toen ik gistermiddag de remix van Diggy Dex van dit nummer op de radio hoorde kreeg ik gelijk zin om het origineel weer eens te horen. De tekst beluisterend viel me de poëtische kracht meteen weer op. Vandaar dat ik vandaag dit nummer onder de aandacht wil brengen.
.
Fantastig toch
.
Dag en nacht
En wij daartussen
Jouw kussen zacht
Op mijn natte-dromen-wang
Bang van komen en jouw gaan
.
Slaap lekker ding
Want jij is lastig
Nog meer jij is fantastig toch
.
Slaap lekker ding
Want jij is lastig
Nog meer jij is fantastig toch
.
Glimlach lag
In veel te grote tas
Klein te zijn
Fijn tussen vingers
Groot geheim
.
Slaap lekker ding
Want jij is lastig
Nog meer jij is fantastig toch
.
Slaap lekker ding
Want jij is lastig
Nog meer jij is fantastig toch
.
Laten we samen
Dingen doen zingen
Van Liedjes die niet bestaan
Laten we samen
Dingen doen zingen
Laten we samen niet bestaan
.
Slaap lekker ding
Want jij is lastig
Nog meer jij is fantastig toch
.
Slaap lekker ding
Want jij is lastig
Nog meer jij is fantastig toch
.
Nog meer jij is fantastig toch
Nog meer jij is fantastig toch
.
Lend me some sugar, I am your neighbour*
Wees eens aardig voor je buren
.
Onder dat motto vandaag een gedicht van Joke van Leeuwen uit de bundel ‘Wuif de mussen uit’ uit 2000.
* uit: Hey Ya van Outkast
Bezichtiging
Komt u maar binnen. Hier
is dus de hal. Hier hangen
alle jassen. Voor het
winter is, voor als ze passen.
.
Hier is de kamer met de bank,
waarop ik laat en moe
Afghanistan nog zie op de tv
of iemand die een eind weg
.
praat met aandachtsgeil op camera
gericht gezicht. De deuren. Mooi
bedacht toch deuren, zo eenvoudig
gaan die open en weer dicht en open en weer dicht en o en weer en hoeps en b
.
Nou goed. Hier slaap ik als ik slaap,
het bed zo net of niemand hier, of niets
en hier een bad, een geiser, een wc.
De buren hoor je af en toe een beetje.
.
Mijn roerend goed gaat mee, verweesde
woorden veeg ik weg. Sleept u maar aan
wat u al heeft en meet het mogelijke op
tussen de muren.
.
Maarten Roozendaal songtekst
Poëzie in muziek
.
Maandag 1 juli is zanger, liedjesschrijver en theatermaker Maarten van Roozendaal op 51 jarige leeftijd overleden. De liedjes van Maarten van Roozendaal zijn een genre op zich. Of zoals Henk van Gelder het zegt:
“Doorleefde spreektaal op grillig meanderende melodieën, vaak tegen het parlando aan, waarin hij hart en ziel een stem gaf. Soms vilein, soms liefdevol, maar altijd met zo veel inzet dat elk nummer de essentie leek van wat hij op dat moment te zeggen had.”
.
Kortom alle reden om een liedjestekst van Maarten te posten. Ik heb gekozen voor het liedje Dochter, omdat het mij na aan het hart ligt en omdat de tekst zowel poëtisch is al heel erg waar.
.
Dochter
.
Ik zeg: “Van jou is er maar één”
Dan kijk je door je pony heen
Met een blik van: ’t is genoeg
En van of jij me soms iets vroeg
.
Over je benen en je kont
Houd ik dus verder maar mijn mond
Als jij weer naar je kamer gaat
En mokkend voor de spiegel staat
.
Maar je bent zo mooi
Ach, je bent zo prachtig
Mijn god, dat je het zelf niet ziet
Zo mooi, zo allejezus prachtig
Maar je gelooft het niet
.
Nee, jij vindt jezelf idioot
Dan is je neus weer eens te groot
Je duwt je borsten bij elkaar
Verft de krullen uit je haar
.
Het is natuurlijk wel terecht
Dat alles wat je vader zegt
Is dom, debiel en slap gezwets
Achterhaald en ouderwets
.
Maar lieve schat, straks ben je oud
Je raakt verliefd, verloofd, getrouwd
Geloof je eigen ogen niet
Als je een oude foto ziet
.
Zo mooi
Ach, zo prachtig
Mijn god, dat je het nu niet ziet
Je bent zo mooi
Zo allejezus prachtig
Maar je gelooft het niet
.
Leonard Cohen
Suzanne
.
De scheidingslijn tussen poëzie en songteksten is soms heel klein (vaak ook heel groot trouwens) en er zijn songteksten die je kunt lezen als gedichten. Een aantal tekstdichters zijn ook bekend als dichter en een mooi voorbeeld is Leonard Cohen. Daarom hieronder de tekst van één van zijn bekendste en mooiste nummers Suzanne uit 1966.
In de komende tijd zal ik wat vaker aandacht besteden aan songteksten die opvallen door hun poëtische taalgebruik.
.
Suzanne
.
Suzanne takes you down to her place near the river
You can hear the boats go by
You can spend the night beside her
And you know that she’s half crazy
But that’s why you want to be there
And she feeds you tea and oranges
That come all the way from China
And just when you mean to tell her
That you have no love to give her
Then she gets you on her wavelength
And she lets the river answer
That you’ve always been her lover
And you want to travel with her
And you want to travel blind
And you know that she will trust you
For you’ve touched her perfect body with your mind.
And Jesus was a sailor
When he walked upon the water
And he spent a long time watching
From his lonely wooden tower
And when he knew for certain
Only drowning men could see him
He said “All men will be sailors then
Until the sea shall free them”
But he himself was broken
Long before the sky would open
Forsaken, almost human
He sank beneath your wisdom like a stone
And you want to travel with him
And you want to travel blind
And you think maybe you’ll trust him
For he’s touched your perfect body with his mind.
.
Now Suzanne takes your hand
And she leads you to the river
She is wearing rags and feathers
From Salvation Army counters
And the sun pours down like honey
On our lady of the harbour
And she shows you where to look
Among the garbage and the flowers
There are heroes in the seaweed
There are children in the morning
They are leaning out for love
And they will lean that way forever
While Suzanne holds the mirror
And you want to travel with her
And you want to travel blind
And you know that you can trust her
For she’s touched your perfect body with her mind.
.
Zomerpodium en Route du Nord (fotoverslag)
Druk weekend voor stichting Ongehoord!
.
Op zaterdag 8 juni verzorgde de stichting Ongehoord! een dichterspodium bij Route du Nord in Rotterdam (noord). Tijdens dit podium traden de dichters Marcel Vaandrager, Jacob Rosenbaum, Derrel Niemeijer, Rineke Minderman en Wouter van Heiningen op en werd de muziek verzorgd door Seth. In eerste instantie in een zaal tussen de kunst en later als pop-up poëzie en muziek in de gangen van het pand aan de Vijverhofstraat.
Op Zondag 9 juni organiseerde Ongehoord! het jaarlijkse Zomerpodium in de Jacobustuin in Rotterdam. Een groot aantal mensen (over de hele dag ruim 200) was naar de Jacobustuin getrokken om te genieten van elkaar, muziek van Lizzy & the Paperbacks en de dichters Vlo, Wijnand Steemers, Gijs ter Haar, stadsdichter van Rotterdam Daniel Dee en natuurlijk de dichters op het open podium. Het was een mooie en bijzondere middag. Hieronder een kort fotoverslag van beide podia.
.
Route du Nord
.
Zomerpodium Jacobustuin
Zomerpodium Ongehoord!
Jacobustuin, Rotterdam
.
Morgen, op zondag 9 juni organiseert stichting Ongehoord! opnieuw het zomerpodium in de Jacobustuin in Rotterdam.
De ingang van de Jacobustuin bevindt zich aan de Jacobusstraat, een zijstraatje tussen de Oude Binnenweg en de Oldebarneveltstraat. De binnentuin heeft naast een voliere met vogels ook een speeltuintje en een grasweide met picknicktafel. Vaste bewoneres zijn een stel kippen die door de tuin scharrelen.
.
Zondag zijn de optredende dichters:
Daniel Dee (stadsdichter van Rotterdam)
Gijs ter Haar
Vlo (Margot ten Caat)
Wijnand Steemers
Astrid van Rijn
.
De muziek wordt verzorgd door:
Lizzy & the paperbacks (met wat wel eens hun laatste optreden zou kunnen zijn)
Lizzy & the Paperbacks bestaat uit Edwin van den Berg, Auke ten Brink en Liselotte van Rijn
.
Natuurlijk is er ook weer een open podium, is er koffie/thee en een drankje en wat te eten.
Dus trek de stoute schoenen aan en bezoek deze prachtige tuin en geniet van het bijzondere programma!
Het Zomerpodium begint om 14.00 uur (tuin open vanaf 13.00 uur) en duurt tot ca. 16.30 uur.
.
Kijk voor een sfeerimpressie van vorig jaar op http://stichtingongehoord.com/ongehoorde-podia-in-juni-2013/
.
Voordracht bij Route du Nord
Rotterdam, zaterdag 8 juni
.
Tijdens Route du Nord (in Rotterdam Noord) zal Ongehoord! op de Vijverhofstraat 47 een poëzie podium organiseren waar een aantal Ongehoord! namen voordragen. Naast Marcel Vaandrager, Yvonne Koenderman, Rineke Minderman en Jakob Rosenbaum zal ook ik daar een blokje vullen met mijn poëzie.
Het poëziepodium begint om 14.00 uur en duurt tot ongeveer 16.00 uur. Muziek wordt verzorgd door Seth.
.
Into the wild
Poëzie en film
.
Into the wild, de film van Sean Penn uit 2007 is behalve een bijzondere mooie film om nog een reden een aanrader namelijk om de filmmuziek van Eddie Vedder. Heel anders dan de muziek die hij maakt met Pearl Jam maar nog steeds prachtig.
In deze, op een waar gebeurde verhaal gebaseerde, film met Emile Hirsch in de hoofdrol komt het gedicht ‘I go back to may 1937’ uit The Gold Cell (1987) van Sharon Olds (1942) voor.
.
I go back to may 1937
.
Uit: Selected poems 1980-2002
ZICHTBAAR ALLEEN 