Site-archief

In medias res

Dubbel-gedicht

.

De Latijnse term ‘in medias res’ betekent zoveel als dat een verhaal niet bij het begin begint, maar ergens in het midden of mogelijk zelfs al rond het einde. Men arriveert bijvoorbeeld in een situatie die al enige tijd bezig is. In een film, boek of een gedicht kan het een stijlfiguur zijn (de film begint ‘in medias res’) waarbij de kijker of lezer bewust informatie wordt onthouden. Vervolgens worden de verhaallijnen en conflicten tussen personages veelal door middel van flashbacks uiteengezet.

Het gebruik van een dergelijk ‘stijlmiddel’ kan uitdagend zijn en soms ook verwarrend (waar gaat het eigenkijk over?). Deze uitdrukking werd door de Romeinse dichter Horatius voor het eerst geïntroduceerd in zijn ‘Ars poetica’. In de klassieke letterkunde en in epische poëzie zoals Paradise Lost van John Milton, is ‘in medias res’ de stijlfiguur bij uitstek.

Ik leerde de term kennen ergens begin van deze eeuw. In 2009 schreef ik er, voor ‘Alkmaar Anders’ een gedicht over. De opdracht of het thema van Alkmaar Anders was destijds de Toekomst. In mijn ‘in medias res’ gedicht gaat het over de smeltende ijskappen en de dood van een pinguïn.

In ‘Het Liegend Konijn’ 2019/1 kwam ik een gedicht van Dorothee Cappelle (1980) uit het Vlaamse Ieper tegen met de titel ‘in medias res’. Het leek me aardig om deze twee gedichten in een dubbel-gedicht samen te brengen. Voor zover ik heb kunnen nagaan heeft Dorothee Cappelle geen poëziebundel uitgebracht. Wel schreef ze artikelen voor het tijdschrift ‘Ons Erfdeel’.

.

Hoe het de pinguïn verging
(In medias res)
.
Doorboort door
het ijzervlijmscherp ivoor,
glijdend door het inktzwarte pak
.
nooit meer Napoleon
nooit meer het dwingend aanroepen
nooit meer de handel en wandel
mars of geen mars
.
want verrassing overwint snelheid
.
een laatste glimp
van het vuur dat warmt
maar niet smelt
.
voordat het licht dooft.

.

In medias res

.

dat we ergens moeten beginnen

hier of daar, gisteren misschien

.

dat schrijven zich niet zomaar

laat kisten ook al luisteren we

.

naar verhalen over vaders

in vijvers en raven en slagers

.

dat hij het noorden kwijtraakt

als zijn pen een misdaad pleegt

.

en zwijgt als hij eindelijk aan zijn

boek toekomt. Dat schrijven lijden

.

is of talmen of zoeken

hij weet het ook niet allemaal

.

maar spannend is het zeker

dat wel

.

Gedichten op vreemde plekken deel 100!

Op de bovenkant van een voet

.

Toen ik op 12 april 2010 de rubriek Gedichten op vreemde plekken begon met een gedicht van Max Vos op een toilet had ik werkelijk geen vermoeden waartoe deze rubriek zou leiden. Soms begin ik een rubriek en dan na een tijdje blijkt dat er niet veel meer te melden valt, of maar heel soms. Bij gedichten op vreemde plekken is dit niet het geval. Steeds weer opnieuw kwamen er gedichten en teksten mijn richting uit op de meest vreemde plekken. Een paar bijzondere voorbeelden uit de afgelopen 100 posts zijn het gedicht uitgezaagd in een zinkende kano zodat het zonlicht erdoorheen kan schijnen, een zonnegedicht, een gedicht dat wordt geschreven als er met een voertuig over het strand wordt gereden (door de tekst op de banden), een gedicht op een fietspad, op schapen maar natuurlijk ook heel veel gedichten op straatmeubilair, panden en huizen.

en dan nu het 100ste deel van deze rubriek. En hoewel ik al eerder de tatoeage als vreemde plek heb gedeeld met jullie, nu een plek waar ik nog niet eerder over heb geschreven: De voet.

.

Op onderstaande foto is een regel uit een gedicht getatoeëerd. Dit gedicht komt uit de Role Playing Game Kingdom Hearts. gemaakt door Square en Disney in 2002 voor de Play Station 2 van Sony. Het spel combineert personages en werelden van Disney met personages uit de Final Fantasy reeks. In het gedicht wordt de verhaallijn van Kingdom Hearts geschetst.

.

Thinking of you, wherever you are,

We pray for our sorrows to end,
and hope that our hearts will blend.
Now I will step forward to realise this wish.

And who knows:
starting a new journey may not be so hard
or maybe it has already begun.

There are many worlds,
but they share the same sky-
one sky, one destiny.

.

Heel Disney en heel Fantasy maar in zijn soort wel weer aardig.

Mocht je nog tips hebben of andere vreemde plekken waar zich gedichten bevinden, reageer dan op dit blog of mail me: woutervanheiningen@yahoo.com

.

gedicht op voet