Site-archief
Gedichten op bankjes
Gedichten op vreemde plekken
.
In 2010 begon ik de rubriek ‘Gedichten op vreemde plekken’ omdat ik een afbeelding tegen kwam van een gedicht in een toilet. Ik vond dat toen zo bijzonder maar ook grappig dat ik op zoek ging naar plekken waar je niet meteen een gedicht verwacht. En dat waren er nogal wat! In 2013 bereikte ik deel 100 van deze rubriek, waarna ik gestopt ben met tellen. Als je nu de rubriek in zijn geheel wil lezen ben je denk ik een dag bezig.
Ik denk dat ik eigenlijk alle vreemde plekken wel een keer heb behandeld (al weet je dat natuurlijk nooit, mocht je een echt bijzondere plek tegenkomen mail me deze dan), en daarom ben ik op Instagram een account begonnen met foto’s van lezers @meerovergedichten en later ook nog @struikeloverpoezie.
Als ik zo terugkijk krijg ik het idee dat vooral bankjes in de openbare ruimte populair zijn om gedichten op te plaatsen. Ik heb even een kleine steekproef gedaan en ben eens gaan zoeken op gedichten / poëzie op bankjes. Je weet niet wat je dan allemaal tegenkomt. In Ekeren, Amersfoort, Schalkwijk, Waspik, Purmerend, Berg en Dal, Halle-Zoersel, Amsterdam, Melle, Denderleeuw, Apeldoorn, Delft, Leeuwarden en Nijmegen staan bankjes met gedichten of dichtregels, en zo kan ik nog wel even door gaan.
Uiteraard vind ik het een bijzonder goed idee om de buitenruimte op te fleuren of aan te kleden met openbare bankjes waarop je ook nog eens van poëzie kan genieten. Een charmant voorbeeld van zo’n bankje kwam ik een paar jaar geleden tegen in Belper (Peak district in Engeland). Slechts een regel was er in gekrast. Het bankje maakte deel uit van het Belper poëziepad. De regel luidt:
“I think that I shall never see
a poem lovely as a tree”
.
De regel komt uit het gedicht ‘Trees’ van Joyce Kilmer (1886-1918) uit ‘Poetry 2’, no. 5 (1915). Het volledige gedicht kun je hier lezen.
.
Trees
.
Gedichten op vreemde plekken deel 100!
Op de bovenkant van een voet
.
Toen ik op 12 april 2010 de rubriek Gedichten op vreemde plekken begon met een gedicht van Max Vos op een toilet had ik werkelijk geen vermoeden waartoe deze rubriek zou leiden. Soms begin ik een rubriek en dan na een tijdje blijkt dat er niet veel meer te melden valt, of maar heel soms. Bij gedichten op vreemde plekken is dit niet het geval. Steeds weer opnieuw kwamen er gedichten en teksten mijn richting uit op de meest vreemde plekken. Een paar bijzondere voorbeelden uit de afgelopen 100 posts zijn het gedicht uitgezaagd in een zinkende kano zodat het zonlicht erdoorheen kan schijnen, een zonnegedicht, een gedicht dat wordt geschreven als er met een voertuig over het strand wordt gereden (door de tekst op de banden), een gedicht op een fietspad, op schapen maar natuurlijk ook heel veel gedichten op straatmeubilair, panden en huizen.
en dan nu het 100ste deel van deze rubriek. En hoewel ik al eerder de tatoeage als vreemde plek heb gedeeld met jullie, nu een plek waar ik nog niet eerder over heb geschreven: De voet.
.
Op onderstaande foto is een regel uit een gedicht getatoeëerd. Dit gedicht komt uit de Role Playing Game Kingdom Hearts. gemaakt door Square en Disney in 2002 voor de Play Station 2 van Sony. Het spel combineert personages en werelden van Disney met personages uit de Final Fantasy reeks. In het gedicht wordt de verhaallijn van Kingdom Hearts geschetst.
.
Thinking of you, wherever you are,
We pray for our sorrows to end,
and hope that our hearts will blend.
Now I will step forward to realise this wish.
And who knows:
starting a new journey may not be so hard
or maybe it has already begun.
There are many worlds,
but they share the same sky-
one sky, one destiny.
.
Heel Disney en heel Fantasy maar in zijn soort wel weer aardig.
Mocht je nog tips hebben of andere vreemde plekken waar zich gedichten bevinden, reageer dan op dit blog of mail me: woutervanheiningen@yahoo.com
.
ZICHTBAAR ALLEEN 