Bob Kaufman

.

Daags na de verrassende keuze van een vreemd volk is het tijd voor een stem uit datzelfde volk op poëtisch gebied. Het gedicht ‘Believe, Believe’ gaat over politiek en over hoe wij als mens beter kunnen blijven geloven in mooie dingen dingen zoals muziek en poëzie dan ons dwars te laten zitten door politici en hun ideeën. Ik ben niet tegen politieke processen of hoe de democratie is geregeld, integendeel, maar voor hen die dat wel zijn is dit gedicht misschien een alternatieve denkrichting.

Bob Kaufman (1925 – 1986) was een Amerikaanse Beat Poet en surrealist die zijn inspiratie vond in Jazz muziek. In Frankrijk waar hij vele bewonderaars had werd hij ook wel de ‘Black Americain Rimbaud’ genoemd. Het gedicht ‘Believe, Believe’ komt uit ‘Cranial guitar’ uit 1996.

.

Believe in this. Young apple seeds,

In blue skies, radiating young breast,

Not in blue-suited insects,

Infesting society’s garments.

Believe in the swinging sounds of jazz,

Tearing the night into intricate shreds,

Putting it back together again,

In cool logical patterns,

Not in the sick controllers,

Who created only the Bomb.

Let the voices of dead poets

Ring louder in your ears

Than the screechings mouthed

In mildewed editorials.

Listen to the music of centuries,

Rising above the mushroom time.

In blue skies, radiating young breast,

Not in blue-suited insects,

Infesting society’s garments.

Believe in the swinging sounds of jazz,

Tearing the night into intricate shreds,

Putting it back together again,

In cool logical patterns,

Not in the sick controllers,

Who created only the Bomb.

Let the voices of dead poets

Ring louder in your ears

Than the screechings mouthed

In mildewed editorials.

Listen to the music of centuries,

Rising above the mushroom time.

.