Sándor Petőfi

.

De afgelopen week was ik in Roemenië en in de bijzondere fraaie oude binnenstad van Sighișoara kwam ik het borstbeeld van Sándor Petőfi tegen. De naam kwam me bekend voor en toen ik hem opzocht bleek het hier om de nationale dichter van Hongarije te gaan. Raar zal je misschien denken, de nationale dichter van Hongarije in Roemenië, maar als je weet dat meer dan 20% van de bevolking uit etnische Hongaren bestaat die vooral in Szeklerland wonen, is dat al veel minder vreemd. In Sighișoara is bijna 20% van de inwoners van Hongaarse origine. De Hongaarse gemeenschap van Segesvár (zoals de Hongaren de stad noemen) heeft de beschikking over eigen scholen en kerken. Verder zitten er twee Hongaarse raadsleden in de gemeenteraad van de stad.

Sándor Petőfi (1823 – 1849) was een Hongaars dichter en een sleutelfiguur in de Hongaarse Revolutie van 1848. Hij werd geboren als Alexander Petrovics in een Slowaakse familie en zijn moedertaal was Slowaaks. Talloze straten in Hongaarse steden zijn naar hem vernoemd. in Boedapest alleen al zijn er 11 Petőfi-straten, 4 Petőfi-pleinen en een brug, namelijk de Petőfi hid, een van Boedapests bruggen over de Donau.

Op 15 maart 1848 droeg Petőfi op het Vörösmarty-plein zijn bekendste werk, het gedicht ‘Nemzeti dal’ (Lied van het Volk), voor aan een menigte opstandelingen. Vandaag de dag nog wordt het gedicht aangehaald in tijden van verdeeldheid of juist saamhorigheid onder het Hongaarse volk.

Maar hij schreef ook liefdesgedichten. Hans Boland vertaalde zijn liefdespoëzie en een mooi voorbeeld is het gedicht ‘Waar zal ik een naam voor je vinden’ of ‘Minek nevezzelek’ zoals de Hongaarse titel luidt.

.

Waar zal ik een naam voor je vinden

.

Het voorjaar gekomen is,

De lang verwachte verlosser,

Met het lied van de nachtegaal –

Waar zal ik een naam voor je vinden?

Waar zal ik een naam voor je vinden,

Wanneer mijn lippen de jouwe

Nabij voelen, een vlammende robijn,

Wanneer wij versmelten in het vuur van een kus

Als de dag met de nacht in het morgenrood,

Terwijl ik geen weet meer heb van de wereld,

Geen weet meer heb van de tijd,

Bedwelmd en verzaligd, geheimzinnig

Gezegend tot in de eeuwigheid –

Waar zal ik een naam voor je vinden?

Waar zal ik een naam voor je vinden?

Jij hebt mijn geluk gebaard en gezoogd,

Van een beeld dat de hemel bestormt

Ben jij de tovenaarsdochter,

En mijn stoutmoedigste hoop

Heb jij, oppermachtig en lichtend, vervuld.

Niets bestaat voor mijn ziel dan jij,

Een grotere schat dan de hele planeet,

Mijn heerlijkheid, schoonheid en jeugd, mijn vrouw,

Waar zal ik een naam voor je vinden?

.

.