Jan Prins

.

Over de dichter Jan Prins schreef ik al eerder. Als dichter en vertaler uit Rotterdam, als dichter actief in de kring rond het tijdschrift De Beweging van Albert Verwey, en als dichter die begraven ligt op begraafplaats Oud Eik en Duinen in Den Haag (waar overigens vandaag om 14.00 uur een poëziepodium van Dichter bij de dood is, gratis toegankelijk en met een open podium, Laan van Eik en Duinen).

Jan Prins, pseudoniem van Christiaan Louis Schepp (1876-1948) publiceerde in 1924 een mooi klein bundeltje met als titel ‘Verschijningen’. Ik kocht dit bundeltje bij een kringloopwinkel in het oosten van het land (met een ex libris van Jan Salentijn). Uit dit bundeltje koos ik het gedicht ‘De duiven’. Omdat het een aardig gedicht is maar vooral omdat ik van dit gedicht weer wat geleerd heb; duiven die gedrenkt in specerij door de eetzaal bij de oude Grieken vlogen, zo hun welriekendheid verspreidend.

.

De duiven

.

Soms, om de feestelijke stemming te verhoogen,

bedienden eertijds zich de Grieken bij het maal

van duiven die, gedrenkt in specerij, de zaal

met haar klapwiekende welriekendheid doorvlogen.

.

En lang nadien bleef in den omtrek nog de lucht

als met geheugnis doortrokken van haar vlucht.

.

Zoo, met haar zoeten geur, doorvaren de gedachten

aan u, terwijl ik waak, de stilte mijner nachten.

.